Square Root. 2

Square Root. 2

 


 

“ไอ้ฮุน !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ตื่นเว้ย !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

“ขอ 20 นาทีป๊า………….”

“ 20 นาทีบ้านป้ามึงหรอครับ จะตื่นดีๆ หรือจะตื่นด้วยกำลัง”
 

ตื่นเลยครับได้ยินแบบนั้น...................................

“เออออออออออออ ตื่นแล้วค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบ”
 

ผมลุกขึ้นมานั่งบนเตียงด้วยใบหน้าและอารมณ์ที่สะลึมสะลือ ป๊านี่แม่งโหดแต่เช้า.. ผมลุกขึ้นจากเตียงก่อนที่จะเดินไปส่องกระจกตรวจดูความหล่อตัวเอง หือ อะไรวะนั้น.......ผมเกาหัวอย่างงงๆและดึงโพสอิทที่แปะอยู่หน้ากระจกมาอ่าน

                ขอบคุณสำหรับที่พัก รีบมาเรียนด้วยล่ะโอเซฮุน

                                                                คุณครูลู่ห่าน

ผมยิ้มให้กับโพสอิทแผ่นนั้น สงสัยอายที่ต้องตื่นมาเห็นตัวเองในชุดนอนแบบนั้นมั้งครับ 5555555555 ไหนจะเรื่องที่ครูทำเมื่อคืนอีกต่างหาก เมื่อคืน จะว่าไปแล้วเมื่อคืนครูเค้าก็น่ารักดีนะครับ รั่วดี 5555555555555555 ปกติเห็นครูแกติ๋มๆไม่คิดว่าเมาแล้วจะเป็นได้ขนาดนี้ ผมวางโพสอิทแผ่นสีเหลืองนั้นลงและเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างสบายใจโดยไม่ได้สังเกตเลยว่าตอนนี้เป็นเวลา 7.40 แล้ว..................

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง

“เป็นไงล่ะมึง หลับเป็นตายตั้งแต่คาบแรกยันพักเลยนะครับ”

จงอินเอาหนังสือเกมฟาดหัวผมเบาและนั่งลงหน้าผมที่เอาหัวฟุบโต๊ะมาตั้งแต่คาบแรก

“มึงแม่งไม่รู้อะไรเมื่อคืนเว้ยไอ้ฮุนแม่งได้กับครูลู่ห่านมา ไอ้แทมินห้อง 4 มันไปร้านเหล้าบ้านมึงอ่ะ บอกว่าเห็นมึงกับครูลู่กอดรัดฟัดเหวี่ยงกัน”

ไอ้จงแดเดินมานั่งลงและเอามือพาดบ่าไอ้จงอิน
 

“พ่องดิ เอามาจากไหน ครูแม่งไปแดกเหล้าบ้านกูละเมา พ่อกูเลยบอกให้เอาขึ้นไปนอนพักบนห้อง ได้กันห่าไร ”

ผมเงยหน้าพวกนั่นอย่างไม่สบอารมณ์ ได้กันกับป้ามึงดิครับ กูเนี่ยแทบบ้า นอนไป เพ้อไป เรอไป ผมนอนข้างๆนี่ ถ้าไม่ติดเป็นครูผมถีบตกเตียงไปแล้วนะครับ
 

“เอ้อเมื่อเช้ากูเห็นมึงวิ่งรอบสนามตั้งหลายรอบ โดนทำโทษอ่อ”

คยองซูเดินดูดนมสตอเบอรี่และยกเก้าอี้มานั่งข้างผม
 

“เอออ่ะดิ กูมาสายไม่ถึงสิบนาทีเองนะเว่ยให้กูวิ่งรอบสนาม 6 รอบ ไอ้ห่าคนนะครับไม่ใช่รถจะได้วิ่งแล้วไม่เหนื่อย แล้วไอ้ชานยอลล่ะวะ”

“แดกข้าวมั้ง กูเห็นมันบ่นหิวตั้งแต่คาบสองล่ะ”
 

แดกตลอดครับไอ้นี่ - _ -

“แล้วมึงไม่ไปหาครูลู่ห่านอ่อ เดี๋ยวแม่งก็โดน”
 

ไอ้จงแดพูดขึ้นพลางเล่นเกมในไอโฟนของมันไป เออว่ะ ไปดีป่ะว่ะ ไม่ดีหรอกครูคงยังไม่สร่างครูคงลืม สรุปกูไม่ไปครับ
 

“เดี๋ยวค่อยไปวันหลัง วันนี้อยากนอนเฉยๆว่ะเหนื่อยวิ่งเมื่อเช้า”

“งั้นนายก็ค่อยไปแก้ตัวกับพ่อนายเรื่องที่นายทำแล้วกันนะโอเซฮุน”

“ชิบหาย...........”

ไอ้จงอินพูดออกมาเบาๆ....... ครับ.. ชิบหายละ ได้ยินเสียงก็รู้ว่าใคร ผมค่อยๆหันไปทางด้านหลังของผมและ...

ไม่ผิดครับ ครูลู่ห่านยืนกอดอกมองผมตาเขม็ง  เหมือนกุมารทองเลยครับ...........
.

“เห่ย ไม่ใช่ๆผมหมายถึงค่อยไปเข้าห้องน้ำไง ส่วนตอนนี้กำลังจะไปหาครู ที่จริงผมปวดฉี่มากเว่ยแต่พอนึกขึ้นได้ว่าต้องไปหาผมก็เลยเห่ยค่อยไปๆไรงี้ ป่ะป่ะ เราไปทำงานกันเถอะครับ เฮ้ย ไปแล้วนะเว้ย คาบบ่ายเจอกัน”

ผมลุกขึ้นและยิ้มกว้าง แก้ตัวน้ำขุ่นๆไปก่อนละกันครับตอนนี้คิดห่าไรไม่ออก..ตกใจ ผมโอบไหล่ครูเดินออกนอกห้องและหันมาโบกมือบ้ายบายให้เดอะแก็งค์ของผม 

“ไปตรวจข้อสอบตรงนู้นและก็มาจัดหนังสือให้ครูตรงนี้แล้วก็.....”

ทันทีที่ผมและครูเข้ามาถึงในห้อง ครูลู่ห่านก็เดินไปหยิบกองข้อสอบมาให้ผมสองปึ้กแล้วชี้ไปที่กองหนังสือที่วางทับกันอยู่ประมาณ 30 กว่าเล่มได้ ผมว่าด้วยความที่พ่อหรือไม่ก็แม่ของครูน่าจะเป็นคนใหญ่คนโตเลยทำให้ครูได้ห้องเดี่ยวมาทำงานแบบนี้เป็นห้องเล็กๆคับไม่ใหญ่มาก ในห้องก็แทบไม่มีอะไรเลยนอกจากโต๊ะ หนังสือและอุปกรณ์กีฬาอีกไม่กี่อย่าง
 

“เดี๋ยวครับเดี๋ยว คนนะครับไม่ใช่ควายไมใช้กันจัง”

ผมรีบเกาหัวและถามอย่างงงๆ ....

“อ้าว ครูนึกว่าควาย ^_^”

“………………………………”

ควายอะไรหล่อขนาดนี้ครับๆๆๆๆๆ
 

“โด่เอ้ย เมื่อคืนออกจะน่ารักแท้ๆ ไมเช้ามาละแม่ง เคี่ยวเหมือนเดิมเลยวะ”

ผมเดินไปนั่งและคลี่ข้อสอบมาตรวจทีละแผ่น
 

“ครูน่ารักไหม อยากบอกนะครับว่าน่ารักมาก แต่ตอนนี้.....ดูยังไงก็กวางโดนกัดหางชัดๆ  ครูไม่กลับ ! ครูจะอยู่กับเซฮุนนี่ ! โห ตอนนั้นผมหวั่นไหวเลยนะครับ ไหนจะเข้ามาโอบเอวกันอีก บอกตรงๆสะท้านครับ”

“……………………….”
 

“แล้วยิ่งตอนนอนนะครับหน้างี้โคตรน่ารักเหมือนกวางกำลังกินนมแม่ตามช่องดิสคัฟเวอร์รี่อ่ะคับๆๆๆ นี่แทบอดใจไม่ไหวนะครับ ตอนเปลี่ยนเสื้อให้ครูนี่ใจเต้นรัวมาก กลัวหลุดออกมานอกอกชิบหาย”

“…………………………”

ไม่มีเสียงตอบรับครับ....... โกธรป่ะว่ะเนี่ย

ผมค่อยๆหันหลังกลับไปมองปฎิกิริยาของครู ครูลู่ห่านก้มหน้านิ่งเลยครับ.....ชิบหายละไง เล่นแรงไปป่ะว่ะกู - -;
 

“โอ เซ ฮุน.................”

ครูลู่ห่านค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาและมองหน้าผมอย่างเอาเรื่อง โห หน้าตอนโกธรนี่ยิ่งน่ารักครับ กวางน้อยมาก U_U

“คะ ครับ....”

“ทำงานในห้องดีๆไม่ชอบใช่ไหม ห๊ะ!!!! กวนตีนครูแบบนี้ออกไปถอนหญ้าหลังโรงยิมเลยไป!!! ครูไปดูมาแล้วคาบบ่ายห้องเธอว่าง ถ้าเวลาชั่วโมงครึ่งแล้วเธอยังทำไม่เสร็จนะ เอา 0 วิชาครูไปกิน !!!!!”

ครูลู่ห่านลุกขึ้นกอดอกและพูดสั่งผมฉอดๆๆๆ  อะไรนะ....... ถอนหญ้า.....? ถอนหญ้านี่แม่งเหมือนถอนตามั้ยครับ #ไม่ใช่.....

“เห่ย บ้าป่ะเนี่ยครู สวนไม่ใช่ขี้ๆนะครับ ใหญ่ชิบหาย”

“บอกให้ไปทำก็ไปสิเว่ย !!!!!!!!”

ครูลุกขึ้นและโยนถุงมือให้ผม ผมเกาหัวอย่างงงๆก่อนเดินออกจากห้องและตรงไปที่สวนเล็กๆหลังโรงยิม มันก็ไม่ใหญ่หรอกครับเล็กนิดเดียว แต่แม่งร้อนนิครับ ไม่อยากตากแดด - - ประเทศนี่ก็แปลกนะครับเลยหน้าร้อนมาประมาณ 3 ชาติเศษแต่แม่งก็ยังคงร้อนเสมอต้นเสมอปลายมาก รักจริงซารังเฮ

ผมค่อยๆนั่งยองๆลงที่สวนเล็กๆข้างโรงยิม ตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยง สนามบอลที่ติดกับโรงยิมก็มีนักเรียนอยู่กันเต็มไปหมด โอ้ย เซ็งชิบหายครับ จะเล่นไพ่ก็ไม่ได้เล่นเสือกต้องมานั่งตากแดดหน้าดำถอนหญ้าอยู่ตรงนี้  ในขณะที่ผมกำลังนั่งถอนหญ้าอยู่งกๆผมก็ได้ยินเสียงคนกลุ่มใหญ่กำลังเดินมาและหยุดลงตรงข้างหลังผม พอผมเงยหน้าขึ้นเท่านั้นแหละครับ.......

เงิงจะเฉาะ
 

“เฮ็ย มึงดูไอ้เซฮุนสิว่ะ สงสัยบ้านขายเหล้าไม่ออกเลยต้องให้ลูกชายมารับจ๊อบถอนหญ้า 555555555555555”

เงิงแบบนี้ไม่มีใครอีกแล้วในโลก มันชื่อ คริส ครับ คริส 6/13 หัวหน้าแก็งค์เทพบุตร... เทพบุตรส้วนตีนแตกสิครับ ! หน้าตานี่แม่งหล่อนะครับหล่อแม่งทั้งกลุ่มแต่นิสัยไอ้นี่ นี่แม่งโคตรเลว หาเรื่องคนอื่นไปทั่วครับ ตัวใหญ่ไปซะเปล่าสมองเท่าขี้มด ในกลุ่มมันมีกันอยู่ 4 คนครับคนแรกไอ้ซิ่วหมิน ไอ้คนนี้หล่อแบบอวบๆตัวจะแตกอ่ะครับแต่มันก็นิสัยดีนะครับชอบเอาของมาแจกผมในเกมส์บ่อยๆ  คนที่สองชื่อซูโฮครับ ไอ้นี่ออกแนวขี้ข้าในกลุ่มแต่ที่จริงแล้วแม่งบ้านรวยชิบหาย ไอ้คริสกับไอ้เทาชอบแกล้งมันครับ แต่ขนาดโดนแกล้งซูโฮมันยังยิ้มได้ตลอดเวลานี่โคตรชื่นชมครับ คนที่สามไอ้เทาไอ้นี่โคตรหล่อครับ หล่อแบบชิบหายวายวอด หล่อแบบใต้ตาคล้ำๆ หล่อแบบโคตรเถื่อนแต่สาวติดมันเยอะมากครับ ถึงจะมีนิสัยเงียบๆไม่ค่อยพูดแต่ถ้ารู้จักมันดีๆจะรู้เลยว่ามันเป็นคนที่แคร์เรื่องคนอื่นมาก ส่วนคนสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด ไอ้เงิงศรีสวัสดิ์เงินติดล้อ คริสครับ ไอ้นี่โคตรน่าหมั่นไส้ชอบทำตัวขี้เก๊กวางก้ามเรียกกลุ่มตัวเองว่าเทพบุตรเพราะบอกว่ามันตกลงมาจากฟ้า โถ่ ไอ้สัส ตกมาทำไมไม่เอาฟันมึงกระแทกพื้นว่ะเผื่อจะได้ยุบลงไปบ้าง

ในโรงเรียนกลุ่มมันนี่จะว่าดังสุดก็ไม่ใช่แต่เรื่องแสดง ขี้เก๊กนี่ต้องยกให้เลยครับ แต่ละคนพ่อรวยๆทั้งนั้น แต่จะว่าก็ว่าเถอะครับทั้งกลุ่มเนี่ยไม่มีใครหล่อสู้ผมได้สักคน..

“พ่องมึงดิไอ้คริส เพื่อนกูอยู่ดีดีมาหาเรื่องไรอีกวะ ไปหาเหล็กมาดัดฟันมึงเห๊อะไป”
 

ไอ้จงอินเดินออกมาจากโรงยิมพร้อมกับคยองซู อ้าวสัส มาตั้งแต่ตอนไหนวะ
แถมเหงื่อโชกทั้งสองคน....หรือว่าพวกมึง......จะมาหาเห็ดกัน
 

“อ้าวเห้ย คยองซูหวัดดีมาคนเดียวอ่อ ช่วงนี้ไปทำบุญบ้างนะ เราว่ามีคนเล่นของใส่คยองซูว่ะ ดำๆเป็นตะคุ่มๆ ตามคยองซูแจเลยอ่ะ 555555555555555555555”

ไอ้คริสส่งยิ้มหวานให้ไอ้คยองซูก่อนที่หัวเราะ โห นี่กูเจ็บแทนจงอินมากครับ

“อ้าวไอ้สัสวอนซะละ”

“เห่ย จงอินอย่า กูขอ”

ไอ้คยองซูจับไหล่ของไอ้จงอินที่กำลังจะเข้าไปหาเรื่องไอ้คริสมัน นี่อะไรกูงง จำได้ว่าตอนแรกไอ้คริสมันหาเรื่องกู ไหงตอนนี้เพื่อนกูจะเป็นคนตี

“ไอ้ห่าคริสมึงพอเหอะรีบไปเรียน ”

ซูโฮเดินเข้ามาห้ามไอ้คริสไม่หยุดทำหน้ากวนตีนไอ้จงอินมัน

“เออๆ รู้แล้ว ไปก่อนนะครับคยองซูซู่ซ่า”

ไอ้คริสทำมือไอเลิฟให้ไอ้คยองซูและเดินออกไป แต่ในขณะนั้นเองครับ ในขณะที่ไอ้คริสเดินออกไปมันเตะดินที่อยู่ข้างๆมาโดนตัวผมด้วย อ้าวไอ้สัส ไม่จบนะมึง 
 

“เยอะไปละ ไอ้คริส อ้าวเฮ้ย เฮ้ย”

            ตุ้บ !!

ชะ ชิบหายแล้วกู

ผมที่ลุกขึ้นและกำลังวิ่งเข้าไปกะจะผลักไอ้คริส เสือกสะดุดขาตัวเองและกลายเป็นว่า ผม ชก หน้า ไอ้ คริส มัน ครับ ไอ้คริสกุมมุมปากตัวเองและมองหน้าผมอย่างเอาเรื่อง ซูโฮกับซิ่วหมิ่นเห็นท่าไม่ดีเลยห้ามไอ้คริสไว้แต่ไม่ทันแล้วครับไอ้คริสวิ่งเข้ามาใส่ผมแล้วครับ.......

            และยังไม่ทันที่ผมจะหายงงในตัวเอง รู้ตัวอีกทีผมก็ซมซานโดนคยองซูพยุงไปห้องพยบาลซะแล้ว คยองซูนี่น่าสงสารสุดครับ ตัวก็เล็กยังต้องมาแบกควายสองตัวที่โง่ตีกันเรื่องไม่เป็นเรื่อง ไอ้จงอินนี่คงทนเห็นผมโดนไอ้คริสต่อยไม่ได้เลยเข้ามาตะลุมบอลด้วย ส่วนฝั่งไอ้คริสนี่ก็มาช่วยห้ามนะครับแต่เจอแรงควายไอ้คริสเข้าไปทีนี่ล้มกันเป็นแถบๆ
 

“จงอินแม่งไอ้สัส แทนที่จะเข้าไปห้ามเสือกไปใส่เค้าต่อซะงั้น เป็นไงล่ะมึงแก้มบวมเลย ไอ้ห่าเซฮุนก็เหมือนกัน อยู่ดีๆก็วิ่งไปชกเค้าซะงั้นคิ้วแตกแบบนี้สาวหายหมดแน่มึง”

คยองซูบ่นพวกผมอย่างเบื่อๆ คยองซูก็งี้แหละครับเหมือนเม่ของพวกผมจู้จี้จุกจิกขี้บ่นแต่ก็ทำเพราะเป็นห่วง
 

“กูบอกแล้วไง กูสะดุดขาตัวเอง อายชิบหาย”

ผมจับคิ้วที่แตกของตัวเองเบาๆ โหไอ้สัส ไม่ได้แตกลึกขนาดนั้นแต่แม่งก็เจ็บอยู่ดีครับ

 

“ก็ไอ้คริสแม่งเสี่ยวก่อนนี่หว่า”
 

“เสี่ยว เสี่ยวไรว่ะ”
 

ผมกับคยองซูหันไปมองหน้าไอ้จงอิน
 

“เสี่ยวใส่มึงอ่ะ กูไม่ชอบ กูหึง”
 

ไอ้จงอินพูดและขยี้หัวคยองซูไปหนึ่งที ไอ้ห่านี่เสียวตูดวาบเลยผม ไอ้คยองซูโดนดอกนั้นเข้าไปทำอะไรไม่ถูกเลยครับก้มหน้าก้มตาพยุงพวกผมต่อไป

“เซฮุนๆๆๆๆๆๆ นายเป็นไรป่ะเนี่ย เฮ้ย ครูขอโทษครูไม่รู้ว่าให้นายไปถอนหญ้าแค่นี้แล้วจะได้แผลขนาดนี้ ฮือ มะ..ไม่เป็นไรใช่มั้ยT^T”

ผมที่กำลังนั่งเช็ดแผลตัวเองอยู่ในห้องพยาบาลต้องตกใจเพราะอยู่ๆครูลู่ห่านก็วิ่งเข้ามาอย่างเอาเป็นเอาตาย น้ำตาคลอเบ้าด้วยครับ โห นี่โคตรรู้สึกผิด 5555555555555

“ไม่เป็นไรครับบบบ แค่นี้สบายมาก”

ผมยกนิ้วโป้งให้ครูเชิงบอกว่าผมโอเค

“เห่ย คิ้วแตกด้วยอ่ะ มีพลาสเตอร์ยังๆๆๆๆ ถ้าไม่มีครูมีนะ TAT”

ครูลู่ห่านรีบค้นกระเป๋ากางเกงตัวเองอย่างเร่งรีบ โถ ชิบหาย น่ารักไปครับ แหนะ..พลาสเตอร์สีฟ้าลายเมฆอีกต่างหาก....

“เอาหัวมานี่มาเดี๋ยวครูติดให้ และทำอีท่าไหนให้คิ้วแตกเนี่ย”

“อ่อ ก็ไอ้ฮุนมันไปชกไอ้คริสอ่ะครับทางนั้นเค้าเลยชกกลับ......อุ้ย เอ่อ กู..กูไปละนะ คยองซูเรียก........”

ไอ้จงอินที่กำลังเดินเข้ามาต้องชะงัก เพราะสีหน้าของครูลู่ห่านที่ได้ยินประโยคที่ไอ้จงอินเพิ่งพูดไปเมื่อกี้ ....... ไอ้สัส มาทิ้งระเบิดแล้วก็หนีเลยนะมึง ครูลู่ห่านที่กำลังจะติดพลาสเตอร์ให้ผมด้วยใบหน้าที่ดูรู้สึกผิดตอนนี่มันได้เปลี่ยนไปแล้วครับ กลายร่างเป็นกวางพ่นไฟอีกแล้วครับ T_T

“หรอจ้ะ เซฮุน ^_^”

“โอ้ยยยยยย ครู ผมเจ็บนะครับบบ T_________T”

ครูทิ้งน้ำหนักมือลงไปที่แผลของผมพร้อมกับพลาสเตอร์ เจ็บชิบหายครับ

“ผมกำลังถอนหญ้าอยู่ดีดีไอ้คริส อี้อู๋ฟานห้อง 13 แม่งก็เข้ามาหาเรื่องผม มันเตะดินใส่ผมอ่ะครูจะให้ผมทำไงอ่ะ”

“เฮ้อ หัดควบคุมตัวเองบ้างสิ ไอ้ครูก็อุตส่าห์เป็นห่วง - -”

“รู้แล้วครับบบบบบ”

            ….อะ เอ้า

ชิบหายละ ลืมตัวไปขยี้หัวครูได้ไงว่ะผม จะด่ากูไหมว่ะเนี่ยยยยย  ผมยกมือออกจากหัวของครู ครุลู่ห่านก้มหน้านิ่งและค่อยเงยหน้าขึ้นมา........ไอ้สัสนางฟ้าชัดๆ ! ครูทำหน้ามุ่ยและจัดทรงผมให้เข้าที่ ทำไมผมมองเห็นมันเป็นภาพสโลว์ว่ะครับเนี่ย สายตาของผมเป็นอะไร ..... จะว่าไปครูก็น่ารักนะครับ ตัวก็เล็ก เอวก็บาง หน้าก็สวย...............
 

Glory, glory, Man United,
Glory, glory, Man United,
Glory, glory, Man United,
And the reds go marching on, on, on. !!!!

“ฮัลโหล ลู่ห่านครับ”
 

          เพล้ง!!!
 

            เท่านั้นแหละครับ เสียงโทรศัพท์ข้าวของครูทำภาพพจน์ที่ผมจิตนการทั้งหมดสลายไปอย่างรวดเร็ว.........

            เพลงเชียร์แมนยูครับ จะร้อง.. จะช่วยคิขุๆแอ๊บแบ๊วหน่อยไม่ได้เหรอครับ เอาแบบเข้ากับหน้าตาครูอ่ะครับขอน่ารักๆอ่ะ ได้ป่ะๆๆๆ
 

“ห่ะ ห้ะ? ห้องผม ไฟไหม้!!?? ไฟไหม้เหรอครับ??????????”

เอ้า ชิบหาย ห้องไฟไหม้....ถ้าไหม้ก็กลับด้านดิคับๆกินไหม้ไม่ดีนะครับ เป็นมะเร็ง..

“อ่ะ ครับๆ แต่ของยังอยู่ใช่ไหมครับ อ่า โอเคครับ  แล้วหอใหม่นี่ชื่ออะไรนะครับหอแถวร้านเหล้า........ชื่ออพาร์ทเม้น โอ ........ อ่าโอเคครับแล้วผมจะย้ายเข้าไปได้เมื่อไหร่ เย็นนี่เลยใช่มั้ยฮะ อ่อ โอเคครับ ไม่เป็นไรครับ โอเคครับ สวัสดีครับ.....................ซวยชิบหายเลย - -”

ทันทีที่ครูวางโทรศัพท์ครูลู่ห่านก็สบถออกมาเบาๆ แต่เอ๊ะ อพาร์ทเม้นโอ อยู่แถวร้านเหล้า......คุ้นๆว่ะ
 

“เซฮุนช่วยครูดูหน่อยดิ้ เคยเห็นอพาร์ทเม้นแบบในรูปนี่ป่ะ เนี่ยห้องใหม่ครูที่ครูต้องไปอยู่ อพาร์ทเม้นเก่าครูไฟไหม้เเล้วทางประกันที่เช่าอยู่เค้าบอกว่าทำเรื่องย้ายให้ไปอยู่ที่ใหม่เเล้วอ่ะ ช่วยดูให้ครูทีดิว่าอยู่ตรงไหน”

 

ครูยื่นหน้าจอไอโฟนให้ผมดู.... ตึกสีเทา............

           ข้างล่างตึกเป็นร้านเหล้า................

 

ไม่คุ้นแล้วครับ…………………………

 



 

นี่แม่งบ้านกูชัดๆ !!!!!!!!