Square Root 3.

Square Root  3.   “เลี้ยวขวาแล้วก็เลี้ยวซ้าย เจอร้านขายของชำเลี้ยวขวาตรงไปข้างหน้า 2 ซอยถอยกลับมานิดนึง เลยต้นตำลึงกับคลองอีกสองบึงก็ถึงแล้วครับ” “กวนตีนครูละ ค่อยๆบอกดิวะ” “เห็นหน้ากวางงงแล้วมันสนุกนี่ครับ 555555555555555555” ผมนั่งตบมือพร้อมกับหัวเราะเมื่อได้เห็นหน้าครูที่งงกับคำบอกทางของผม เคยเห็นหน้ากวางตอนงงป่ะครับแบบนี้เลย 55555555555555555555555555 ตอนนี้พวกเราอยู่บนรถของครูลู่ห่านครับกำลังจะไปบ้านผม อ้อ..เผื่อใครยังไม่รู้ ห้องของครูเค้าไฟไหม้น่ะครับแล้วทางประกันของห้องครูเลยทำเรื่องติดต่อย้ายครูมาที่อพาร์ทเม้นของพ่อผม งืม...ก็นั่นแหละครับ ซวยกำลังสอง หลังจากเลิกเรียนป๊าของผมพอรู้เรื่องเท่านั้นแหละ บังคับเข็ญขู่ให้ผมกลับพร้อมครูให้ได้เพราะไม่อยากให้เสียเงินค่าแท็กซี่.... จ้าพ่อสุดที่รัก........... พวกผมขับรถกันมาได้พักนึงก็ถึงที่อพาร์ทเม้นของพ่อผม ทันทีที่ลงจากรถเท่านั้นแหละครับ ครูลู่ห่านก็ใช้ผมอย่างกับข้ารับใช้ ขนทั้งลังเสื้อ ลังหนังสือ ลังอะไรต่อมิอะไรลงจากรถ นี่เห็นคนหล่อเป็นอะไรครับ................   “ห้องครูห้อง 344 วันนี้ป๊าบอกว่าจะทำอะไรกินเลยให้ชวนครูด้วยอ่ะ เอาไงมาป่ะครับ” ผมถามครูพลางหากุญแจห้องในลิ้นชักของป๊า จะเก็บไว้ดีๆนี่ไม่เป็นครับ มันต้องรกๆถึงจะหาเจอ - - “หื้ม เฮ้ยไม่เอา เกรงใจพ่อกับแม่นาย” “ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ เมากลางร้านขนาดนั้นแล้ว.....ล้อเล่นครับ มาเหอะครู ป๊าผมเหงาม๊าไปจีน 2 เดือนอ่ะครับนี่เพิ่งไปได้ไม่กี่อาทิตย์เอง แกกินข้าวคนเดียวมาหลายวันละครับ” “เออออ ยังไงก็ได้ แล้วที่ว่าพ่อนายกินคนเดียวแล้วนายไปไหนอ่ะห่ะ อย่าบอกนะว่าไปดมกาวหลังโรงเรียน” ครับ........ ทุ้ย “บ้าเหรอครับ ค้ายาพอ เย้ย ครูครับ - -.......... เห็นผมงี้ผมก็เป็นเด็กดีนะครับบบบ ผมไปเก็บค่าดอกให้ป๊าครับ วันไหนลูกน้องป๊าไม่อยู่ผมก็ต้องไปเก็บแทน ตอนแรกๆนะครับเก็บยากชิบหาย ไปๆมาๆสงสัยหลงความหล่อผมจ่ายง่ายกันเป็นแถบๆ” “ 55555555555 แล้วนี่ป่ะห้องครู ?” ตอนนี้พวกเราอยู่หน้าห้อง 344 ที่เป็นห้องที่ครูลู่ห่านต้องอยู่ ห้องของชั้นสามนี่จัดว่าดีเลยนะครับเพราะห้องจะใหญ่กว่าห้องปกติแถมอยู่ห้องชั้นเดียวกับคนหล่อด้วย ................. ผมเองครับ “อ่าห่ะ อ่อแล้วผมอยู่ 341 นะครับมีอะไรก็มาหาผมได้ ตอนเย็นเดี๋ยวผมมารับไปหาป๊านะครับ บ้ายบายคัรบบบ” ...อะ เอ้า ชิบหายละกูลืมตัวลูบผมครูไปอีกแล้ว   U_U ครูปัดมือผมออกและทำท่าจะชกผมเลยต้องกระเด้งตัวออกห่างก่อนที่จะเดินเกาหัวเดินกลับห้อง มันแปลกๆเนอะครับที่อยู่ๆต้องมาอยู่ร่วมตึกเดียวกันกับคนที่ไม่ถูกชะตากัน อย่างกับฟิค .........ไม่ใช่ ไม่ถึงขั้นไม่ถูกชะตาหรอกครับแต่งืม.. ก็ครูอ่ะครับ ครูเลยนะครับคนที่ชอบมาจุ้นจ้านวุ่นวายกับชีวิตนักเรียนหล่อๆแบบผม ได้แต่คิดแล้วก็สงสัยครับ เห้อ ผมทิ้งตัวลงที่เตียงของผมและค่อยๆหลับไป........   “ตื่นได้แล้วววววววววววววว” หื้ม เสียงอะไรแง่วๆว่ะ “โอเซฮุนนนนนนนนนนน ตื่นเว้ยยยยยยยยยย” ไรมาแตะๆตัวผมว่ะเนี่ย โอ้ยแม่งรำคาญคนจะนอน “โอ้ย ไรวะคนจานอนนนน” ผมเอามือปัดๆสิ่งนั้นออกและนอนหันหลังให้ “ย๊า นะ นี่นายกล้าปัดมือครูหรอ เลือกเอานะเซฮุนจะตื่นหรือติด 0 !!!!!” ตื่นครับ ตื่นเลย.. หายสร่างแล้วด้วย ไม่มีแม้แต่อาการสะลึมสะลือ ผมเด้งตัวลุกจากเตียงทันที มองไปตามต้นเสียงที่ทำให้ผมตื่นก็เห็นครูลู่ห่านยืนกอดอกอยู่ในห้องของผมในเสื้อยืดสีดำกับกางเกงวอร์มขายาว แต่ที่ผิดแปลกไปมากกว่าเดิมนั้นคือ...................ผมที่มัดจุกของครูครับ ไอ้เชี่ยน่ารักเวอร์ 5555555555555555555555555555555555555 ฮาด้วยครับ หน้าเหมือนกวางเพิ่งตื่น 55555555555555555555555555555 “ยิ้มบ้าอะไรอยู่คนเดียวน่ะห่ะ - - ” ครุลู่ห่านถามผม หน้านี่ก็ไม่รักดีครับแค่คิดทำไมต้องไปแสดงออกด้วย - - “เปล่าครับ เปล่า ” ผมนั่งเกาหัวไปพร้อมกับหาวอยู่บนเตียง นี่กี่โมงล่ะวะ............. “พ่อนายให้ฉันมาตามนายลงไปกินข้าว” “โหย ผมไม่หิวอ่ะครู บอกป๊ากินก่อนเลย เฮ้ย ว่าแต่ครูเข้ามาในห้องผมได้ไง” “ก็พ่อนายให้กุญแจฉันมา - - ฉันบังคับนายต้องไป ฉันรับปากพ่อนายไว้แล้วว่าจะลงไปกิน” “โอ้ยครูผมเพิ่งนอนได้ไม่กี่ชั่...............” “หรือจะติด 0” ครับ.......................... ผมถอนหายใจเบาๆ ไปก็ไปวะ แต่ก่อนไปขอแกล้งไรคนแก่ก่อนละกันนะครับ ^_^! “ครูมาดึงผมขึ้นหน่อยดิ ลุกไม่ไหวอ่ะ” ผมชูมือขึ้นทำท่าให้ครูอุ้ม “ไอ้บ้า - -” “น้าค้าบบบบบบบบบบบบ” ผมลากเสียงยาวๆและทำน้ำเสียงอ้อน.............ดูเหมือนจะได้ผลครับ ครูทำหน้าเอือมเล็กๆก่อนที่จะเดินเข้ามาดึงเขนผมขึ้น “โอ้ย ไมหนักงี้วะเนี่ย กินหมามารึไง” ครูลู่ห่านบ่นอุบอิบในขณะที่ผมก็นั่งทิ้งตัวสบาย ไม่ปล่อยให้เอาขึ้นได้ง่ายๆหรอกครับ คิคิคิ “โว้ย ! นี่จะแกล้งครูรึไงวะ เห่ย !!!! !!!!!!!!” “เห่ย !!!!!!!!!!!!!!!!!” ครูดึงผมอีกทีสองทีเค้าก็เลิกออกแรงดึง ผมเลยกะจะลุกขึ้นดีๆ แต่ไม่ครับ.. ไม่เป็นอย่างนั้น ในขณะที่ผมกำลังลุกนั้นครูเค้าก็เหมือนที่จะดึงผมสุดแรงเกิด......... นั่นแหละครับต้นตอของเสียง.............. การที่ครูออกแรงดึงสุดชีวิตกับการที่ผมลุกขึ้นโดยไม่ปรึกษาใครเลยทำให้ตอนนี้ผมคร่อมครูอยู่ครับ..................ร่างของครูที่ล้มลงไปด้านหลังและมีผมตามมาติดๆ ครับ..นั่นแหละครับ ชิบหายละครับ ผมที่หลับตาปี๋เพราะกลัวลืมตาขึ้นมาแล้วจะพบกับความจริงที่ไม่มีเธอ(ไม่ใช่แล้วครับ) ความจริงที่ผมอาจลืมตามาเห็นกวางน้อยแปลงร่างเป็นมังกือ ผมค่อยค่อยลืมตาขึ้นทีละนิดๆ……..   ครู หน้า แดง ครับ   ครับ..........   ครูมองผมแบบอึ้งๆนิดๆแต่หน้าแดง โอ้ย ชิบหายแล้วครับโคตรน่ารัก..... “ละ ลุก” ครูพูดออกมาเบาเบาและปิดหน้าตัวเองไว้   โอ้ย ไอ้สัสโคตรน่ารักเลยครับ T_____________T ผมลุกขึ้นและเกาหัวตัวเอง เอาไงดีวะ ชวนคุยไรดี “ครูไปล้างหน้าแปบนะ อีก 5 นาทีเจอกันข้างล่าง” ครูปิดตาลุกขึ้นและเดินออกไปนอกห้องและเดินกลับมาบอกผมว่าอีกเดี๋ยวเจอกัน........................ “โอ้ย ไอ้สัสกูเป็นไรวะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”   ผมขยี้หัวตัวเองและทิ้งตัวลงบนเตียง ตอนมองหน้าครู ไอ้เหี้ย มันแบบขนลุกปั่นป่วนในท้องไอ้สัสหรือเค้าเรียกว่าเขินวะครับ ?????เห่ย แล้วผมจะเขินกับครูไม................คงเพราะครูหน้าสวยเท่านั้นแหละเนอะครับ เนอะๆๆๆๆ ช่วยตบหน้าผมแรงๆแล้วบอกว่าแค่นั้นทีเหอะครับเพราะผมชักไม่มั่นใจซะแล้ว............ “เอ้อ แล้วที่โรงเรียนไอ้ฮุนมันเป็นไงบ้างครับ 5555555555555 มันดื้อใช่ไหมครับ” “กะ ก็ไม่เท่าไหร่นะครับ 5555555555555 เนอะเซฮุน ^_^” “ห่ะ โห ป๊าไม่รู้อะไรฮุนอ่ะโคตรเด็กดี”   เค้าเล่นมาก็เล่นตามครับ............. ตอนนี้ผม ป๊า แล้วก็ครูลู่ห่านกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะกับข้าวในห้องของป๊าผม ไม่ชิงห้องหรอกครับ มันเป็นบ้านที่สร้างติดกับหอมากกว่า  ผมนี่ไม่ค่อยอยากจะพูดอะไรมากครับ หิว....ขอกินก่อน ระหว่างที่ผมก้มหน้าก้มตากินไปนั่น ป๊ากับครูลู่ห่านก็เหมือนจะคุยกันถูกคอมากๆๆๆๆครับ ไปๆมาๆวนมาเข้าเรื่องบอลได้ไงไม่รู้ ..........เรื่องบอล.............   ชิบหายละครับ ครูชอบแมนยู...................... ป๊าผมก็ชอบ......................   คืนนี้ไม่ได้นอนแน่ครับ แมลงโม้บินว่อนทั้งคืน....................... “ว่างๆก็เอาไอ้ฮุนเข้าชมรมด้วยได้ไหมล่ะครับ ถือว่าผมขอ กลับบ้านมาไม่ทำห่าอะไรนอนชักว่าวอยู่บนห้องอย่างเดียวเลยครับ เรียกมาให้ช่วยงานหน่อยทำเป็นโอดโอย ถ้ายังไม่ให้มันทำอะไรผมว่าปอลิโอแดกมันแน่ครับ” “เห่ย ไม่ต้องหรอกครับคุณพ่อ เดี๋ยวผมให้เซฮุนเค้าเข้าเลยก็ได้ครับ จะได้มีสุขภาพแข็งแรงด้วย” “เห่ย ไรเนี่ย ป๊าถามฮุนยัง - -!!!!!!”   ผมลุกขึ้นและถามป๊าเสียงดัง ชมรมฟุตบอล...............ชมรมไอ้จงอินมันป่ะว่ะ เออ ช่างเหอะแต่ผมไม่ชอบฟุตบอลครับ มันวิ่งเยอะเดี๋ยวขาใหญ่ U_U “ใครถามมึงล่ะ กูไม่ได้ถาม เอาเป็นว่าพรุ่งนี้แล้วก็ต่อๆไปมึงกลับบ้านกับครูลู่ห่านเค้าละกัน อย่าให้กูรู้ว่ามึงหนีชมรมนะ ไม่งั้น... มึงตาย”   ป๊าถกแขนเสื้อขึ้นช้าๆ........ แค่นั้นแหละครับ ผมนั่งเลย.............. ผมหันไปทางครูลู่ห่านที่กำลังเอามือปิดปากกลั้นหัวเราะอยู่ ขำมากไหมครับ........... “ครับ ป๊า - -” ผมนั่งลงและตอบรับป๊าไป ชีวิตต่อจากนี้ของกูจะเป็นเช่นใดใครก็ได้บอกกูทีครับ.................. “เมื่อคืนครูบอกแล้วใช่ไหม ให้เสียบดีดี”   “เสียบห่าอะไรล่ะครับ รูเล็กจะตายห่าแถมมืดอีก”   “ห่ากับใครครับโอเซฮุน..........ครูบอกว่าครูจะเสียบเองๆนายก็บอกว่านายจะเสียบแล้วจะให้ครูทำไง”   “ก็มือครูว่างซะที่ไหนละครับ แท่งตั้งยาว”   “นายก็เอาไปถือดิว่ะ อย่ามาโยนขี้ให้ครูดิ สรุปนายผิดนั่นแหละที่เสียบไม่เข้าเอง แบร่ ครูไปสอนแล้วนะ ตอนเย็นอย่าลืม !!!!! นายด้วยนะจงอิน !!”   “พะ..พวกมึงเสียบกันแล้วเหรอว่ะ ??????????????????????” ทันทีที่ครูลู่แลบลิ้นให้ผมแล้ววิ่งกระต๊องกระแต๊งเข้าไปในโรงเรียนไอ้จงอินกับล็อคคอผมถามทันที... อ่อ อาจจะงงนะครับว่าทำไมถึงได้เดินกันมาสามคนพอดีบ้านไอ้จงอินมันทางผ่านโรงเรียนน่ะครับเลยได้เดินมาโรงเรียนกับมันทุกวันแต่วันนี้มีครูลู่ห่านมาด้วยเพราะครูบอกไม่อยากให้ผมขึ้นรถครับ แกหวง.............    “พ่องดิไอ้ห่า เสียบกุญแจห้องเว่ยไอ้สัส ” ผมตบหัวมันไปดอกนึง ทะลึ่ง.............. เมื่อคืนป๊าผมกับครูคุยกันซะดึกกว่าจะเสร็จก็ 5 ทุ่มครึ่งแล้วครับ พอขึ้นหอไปป๊าก็ให้ผมเอาหลอดไฟไปเปลี่ยนให้ห้องครูอีก แต่ครูบอกครูจะถือเองเพราะให้เด็กถือให้ครูบอกมันไม่แมน คือผมจะบอกว่าครูไม่แมนตั้งแต่หน้าแล้วครับ...... พอขึ้นไปถึงห้องครู ไฟหน้าห้องแม่งเสือกไม่ติดซะงั้น จะลงไปเปิดแม่งก็ลำบากยังไงๆอยู่ พวกผมก็เลยเสียบๆถอดๆกุญแจกันอยู่นานสองนานจนยุงกัดครูเป็นตุ่มไปหมดเลยครับ.........   “ไอ้สัสกูก็นึกว่าได้เสียกันแล้ว เห่ย นั่น.............คยองซูป่ะวะ”   ไอ้จงอินชี้ไปทางหน้าประตูโรงเรียนที่มีคยองซูเดินตัวเตี้ยๆมาแต่ไกล อ้าวแล้วนั่นใครวะ.............. “เห่ยมึง นั่นมันไอ้คริสป่ะวะ ” “ไหนวะ” “ไอ้เหี้ยยยยยย นั่นไงๆที่เดินตัวโย่งเหมือนเสากระโดงเรือมากับคยองซู ” ผมชี้ให้มันดู “อะ ไอ้สัส ยะ ยิ้ม คยองซูยิ้มให้มัน ไอ้สัส ยิ้มแรกของวันที่ต้องเป็นของกู ไอ้คริสมึง........” ไอ้จงอินกำมือแน่น โห โคตรโหดเลยครับ หน้าดำๆตัวคล้ำๆ อื้อหืออย่างกับมากู้บ้านบางระจัน.............. “ทำไมได้มากับมัน”   ทันทีที่คยองซูเดินเข้ามาถึงพวกผมไอ้จงอินก็พูดขึ้นพร้อมทำหน้าเครียดพอดี................ นี่มันเล่นหรือจริงจังวะเนี่ย กูเริ่มกลัวล่ะ   “ก็กูขึ้นเตตัสบีบีว่าเดินมาโรงเรียนคนเดียว คริสมันเลยทักมาว่าเดินมาคนเดียวเหมือนกัน รถมันเสีย  มันเลยขอเดินเข้าโรงเรียนด้วย” คยองซูตอบจงอินแบบหน้างงๆ   “แล้วทำไมต้องยิ้มให้มันวะ รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่ถูกกับพวกกู” “อ้าวไอ้สัส กูก็ยิ้มของกูเป็นธรรมดา มึงเมนส์มาป่ะเนี่ย - -*” คยองซูเริ่มเกาหัวและทำหน้างงกว่าเดิม “แล้วมึงไปเอาพินมันมาจากไหน” เอ่อ ครับ กูไม่รู้ว่าไอ้จงอินตอนนี้มันแกล้งคยองซูหรือมันจริงจัง เอ่อ กูควรเดินออกมาดีไหมครับ “คริสมันแอดมา สงสัยมีคนบรอดพินกู อ้าว เห่ย คืนมา !!!” “นี่ป่ะ คริสวัดดาว ชื่อมันใช่มั้ย” ไอ้จงอินแย่งบีบีมาจากมือไอ้คยองซูอย่างรวดเร็ว แม้ว่าคยองซูจะพยายามแย่งคืนแต่ก็ทำไม่ได้เพราะไอ้จงอินยื่นมือขึ้นสูงมาก จนคยองซูคว้าไม่ถึง มันก็แน่แหละครับ ไอ้คยองซูตัวนิดเดียวเอง   “เออ แล้วมึงจะทำอะไร กูบอกให้เอามา !!!” คยองซูจากที่ทำหน้างงตอนนี้มันเริ่มคิ้วชนกันแล้วครับ เอาไงดีวะครับกู เครียดเกินไป ตัวกูจะแตกครับ   “กูไม่ให้มึงคุย กูลบพินมันล่ะ มึงคุยกับกูคนเดียวพอ .................................นะจ๊ะแฟนจ๋า” ไอ้จงอินยื่นบีบีคืนคยองซูไปและเปลี่ยนจากหน้าเครียดเป็นยิ้มร่าทันที แต่คยองซูครับ หน้านิ่งโคตรครับ กูเริ่มกลัวละ......   “ขำมากป่ะมึง ตลกมากดิ บอกให้กูลบกูก็จะลบแต่มาแย่งของกูไปแล้วลบแบบนี้แม่งส้นตีนว่ะ” คยองซูมึงไอ้จงอินคิ้วขมวดก่อนที่จะเดินเข้าไปในโรงเรียนคนเดียว....... “อ้าว ชิบหายละ โกรธกูป่ะว่ะเนี่ย - - ;;;;;;;;;;;;;;;;;” ไอ้จงอินหน้าซีดทันทีครับ ดำแล้วยังซีด.............   “เฮ้ย เดี๋ยวกูไปง้อคยองซูแปบ กูฝากกระเป๋าขึ้นไปด้วย ไปละนะมึง”   ไอ้จงอินโยนกระเป๋ามาให้ผมแล้ววิ่งตามคยองซูไป เอาแล้วไงครับพวกมึง เสี่ยวกันดีๆไม่ชอบ ชอบดราม่า ผมส่ายหัวเบาๆให้กับความน่ารักของคยองซู ไอ้นี่ก็แกล้งจงอินครับ เมื่อกี้ตอนมันเดินไปผมแอบเห็นมันหลุดหัวเราะมานิดนึงด้วย ไอ้คยองซูเห็นตัวเล็กแบบนั้นแต่กวนตีนไม่เบานะครับ 55555555555555555555 มารอดูกันละกันนะครับว่าไอ้สองคนนี่มันจะเป็นยังไงต่อไป   “เห่ย ไอ้ที่อยู่ตรงนั้นน่ะ ทำไมมึงถึงยังไม่เข้าแถววะ ไปได้แล้ว หรือจะวิ่ง มึงอยากวิ่งใช่ไหมมาๆๆๆ” ชิบหายละครับ ครูปกครองเดินเข้ามาหาผม ทำไงดีครับทีนี้กูไม่อยากวิ่งแล้วครับ ........................   ไม่อยากวิ่งตอนนั้น ก็ต้องวิ่งตอนนี้ !!!!   พอผมคิดคติไอ้เฉินได้เท่านั่นแหละครับ วิ่งหางจุกตูดขึ้นห้องทันที !!!!