Squareroot 17

Squareroot 17

            "กูว่าแล้ว !!!! อีเจ้นู้ปแม่งเชื่อไม่ได้ !!! หน้าอย่างกับอาซิ่มขายกาแฟโบราณแถวบ้านกูอ่ะมึง ใครเชื่อนี่แม่งก็ควายละๆๆๆๆ"

            "มึงคนแรกเลยเถอะไอ้เฉินที่ปล่อยข่าวมาให้พวกกูอ่ะ"

            "เออ ไอ้เหี้ยมึงเลยยยยยยย"

ไอ้จงอินพูดขึ้นพร้อมกับคนอื่นๆที่เสริมเข้ามาพร้อมกับรุมกับตบหัวไอ้เฉินคนละทีสองทีแต่ผมนี่จัดไป สามทีเนียนๆครับไอ้สัส บังอาจมากล่าวหากูเหรอจัดไหมสัสตัวตัวไหมๆๆๆ ตอนนี้เรากำลังอยู่ระหว่างทางเดินไปดรงเรียนกันครับ วันนี้อารมณ์ดีนัดกันแดกแมคแต่เช้าไอ้ผมกับพื่อนๆก็นึกว่าไอ้เฉินจะเอารถใหญ่ออกเลยตัดสินใจไม่มีใครเอามอไซค์หรืออย่างอืนไปเพราะกะให้ไอ้เฉินขับมาส่งที่โรงเรียนแต่ไหงได้ไอ้เหี้ยนี่เสือกขึ้นรถเมย์เดินหน้าเอ๋อมาบอกผมว่ายามที่บ้านเอารถไปขับเล่น ไอ้สัสวีออสนะครับไม่ใช่จักรยาน 

            "ว่าแต่เจ้นู้ปเค้าจะเอากระต่ายไปทำไรว่ะ ย่างแดกป่ะวะ หยึย"

ไอ้แบคที่โผล่หน้าขึ้นมาจากหลังไอ้ชานยอลพูดขึ้นพร้อมทำท่าทำหยึยประกอบ....แหม่ หยึยได้สะดิ้งน่าถีบตกหลังไอ้ชานยอลมากครับไอ้สัสนี่มึงคิดว่าตัวเองเป็นพระเอกนางเอกซีรี่ยส์เกาหลีเหรอครับ นี่เกาะนามิป่ะครับ มาขี่ลงขี่หลัง 

            "เจ้แกบอกว่าอยากเลี้ยงกระต่ายมานานแล้วแต่พอไปซื้อที่ร้าน ที่ร้านแม่งไม่ขายไล่แกออกจากร้านเพราะกลัวแกจะแดกกระต่ายแม่งเก็บกดไงมึง ต้องมาขโมยกระต่ายโรงเรียนไปเลี้ยงไปนอนกอดอยู่บ้านพอดีวันที่แกมาเอากระต่ายแม่งเสือกเจอกูกับไอ้คริส เข้าทางเลยไงสร้างเรื่องเลยครับ เรื่องเข้ากูด้วย"

มาครับจะเล่าเรื่องเมื่อวานให้ฟัง คือแม่งหลังจากจับได้ว่าเจ้แกเป็นคนขโมยกระต่ายไปเองตอนแรกนี่ผมฉุนมากอ่ะครับอยากเลี้ยงอยากขโมยแม่งก็ทำไปดิมาโยนขี้ให้ผมกับไอ้คริสงี้ได้ไงไม่แฟร์อ่ะครับของขึ้นอ่ะครับจะวิ่งเข้าไปใส่อยุ่แล้วเจอครูลู่สั่งห้ามคำเดียวผมนิ่งเลย เค้าเรียกว่ารักเมียครับ เชื่อฟังคำสั่ง นี่ไม่ได้กลัวนะครับจริงๆ.................
อาจจะกลัวกล้ามขาครูนิดนึงแต่ก็ไม่ได้ขนาดนั้นนะครับ... ครูลู่ก็ถามๆไถ่หาเหตุผลว่าทำไมต้องมาแอบทำแบบนี้ขอเรื่องทางโรงเรียนเอาไปเลี่ยงดีๆก็ได้ก็ว่าไปครับ ผมก็มานั่งคิดนะถ้าเป็นโดนร้านเลี้ยงสัตว์ระแวงขนาดนั้นกูคงเก็บกดตายห่าอ่ะครับ สัสกูจะเลี้ยงกระต่ายเดินเข้าร้านไปโดนไล่ออก เจ็บกว่านี้ไม่มีอีกแล้วอ่าฮ่ะอ่าฮ่ะ............

            "ก็ดีละเดี๋ยวกูกระจายแก้ข่าวให้มึงเอง เห่ยวันนี้ไอ้จงออบห้อง 4 แม่งออกแผ่นเกมส์ใหม่มา เดี๋ยวกูจะเข้าโรงเรียนละนะ เจอกันมึงๆๆๆ"

ไอ้เฉินที่เหงยหน้าขึ้นมาจากไอโฟนของมันรีบบอกลาพวกผมเพื่อจะเข้าโรงเรียนไปดูแผ่นเกมส์....

            "เห่ยๆๆ รอกูด้วยเดี๋ยวไปลอกการบ้านคณิตด้วยอ่ะ เอาไงไอ้ฮุนมึงจะเข้าพร้อมพวกกูเลยป่ะ"

ไอ้ชานยอลหันหน้ามาถามผมพร้อมกับไอ้แบคที่อยู่ข้างหลังเหมือนลิงเกาะแม่

            "กูหิวหมูปิ้งว่ะ เดี๋ยวแดกละตามไป"

            "งั้นเดี๋ยวกูรอเป็นเพื่อนไอ้ฮุนมัน พวกมึงไปก่อนเลย"

ผมกับจงอินโบกมือลาไอ้พวกนั้นก่อนที่จะเดินไปยังร้านป้าแหม่มหมูปิ้งเจ้าเก่าไม่อยากโม้ครับว่าแม่งอร่อยสุดตีนมาก อร่อยชนิดกินหมดไม้แล้วต้องแทะไม่เล่นอ่ะครับ หิวหรืออร่อยกูก็ไม่รู้เหมือนกัน

            "มึงเป็นไรว่ะ เห็นหน้าเครียดๆ"

อยู่ๆไอ้จงอินก็ถามผมขึ้นมาขณะที่ยืนรอหมูปิ้งสุก

            "เครียดไร ประสาทละมึง"

            "กูเป็นเพื่อนมึงมากี่ปีตุ๊ด มึงมีอะไร"

            "มะ ไม่มีอะไรไง "

ผมมองหน้ามันและยิ้มออกมาเบาๆ......

            "เซฮุน"

มันมองหน้าผมกลับด้วยสีหน้าที่ดูจริงจังกว่าปกติ ชิบหายละ เริ่มเสียวสันหลังวาบๆ

            "กะ กู ........ ฮึก อะ ไอ้จวงอินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน"

ในที่สุดผมก็กลั้นความรู้ของด้วยเองไม่ไหวและโผเข้ากอดไอ้จงอิน

            "เหี้ยไรเนี่ยตุ๊ด ออกไปโว้ย คยองซูเห็นละเดี๋ยวกุงานเข้าๆๆๆๆๆๆ"

ตุ้บ ตุ้บ ตั๊บ...................

ไม่ใช่เสียงเหี้ยไรนะครับ เสียงหมัดไอ้จงอินระดมเข้าชกกูนี่แหละครับไอ้เหี้ย!!!
กูกะขอซึ้งแบบเพื่อนเจ็บกูเจ็บ กูร้องไห้มึงร้องไห้ด้วยงี้ไม่ได้เลยใช่ไหมครับไอ้สาสสสสส
ผมปัดเสื้อตัวเองไปมาและจัดให้เข้าทีก่อนที่จะถอนหายใจและพูดความในใจของผมออกไป

            "กูคบกับครุลุ่มาเกือบเดือนละมึง ตะ แต่แม่งก็ไม่มีไรคืบหน้......"

            "มึงอยากได้เค้า"

            "ใช่ ถุ้ย!!!  ไอ้ดำกูจริงจัง"

            "ดูหน้ามึงก็รู้ว่ะอีตุ๊ด มึงอยากได้ครูใช่มั้ยล่ะ แต่มึงไม่กล้าออกโรงเพราะครูแม่งนิ่ง ครูเป็นผู้ใหญ่ มึงกลัวเค้ากลัวมึงอ่ะดิ"

ไอ้จงอินพูดในขณะที่ตายังคงก้มจ้องมองไอโฟนที่อยุ่ในมือ......ไอ้เชี่ยแม่ง จะ จงอินมึง สวไดสาหวก่าเอย

คะ คือ ใช่ผมจะคิดเรื่องใต้สะดือตลอดเวลานะครับ แต่คือ ไอ้สัสผมจะพูดไงดีว่ะ อย่างที่ไอ้จงอินพูดน่ะครับครูเค้าโตแล้ว จะรุกทีนี้ก็กลัวครูเค้าจะคิดว่าผมคิดแต่เรื่องแบบนั้น ตะ แต่เข้าใจผมไหมครับ เพราะรัก เพราะอยากสัมผัส เพราะอยากรู้จักทั่วทุกมุมในร่างกายของครู เพราะอยากกอดร่างบางนั้น เพราะอยากเป็นเจ้าของ เพราะอยากทำให้ครูเป็นของผม...

            "สัส แม่งจี๊ดเลย กูไม่รู้จะเริ่มไง นี่เครียดโคตรๆตื่นมาเซฮุนน้อยขันทุกเช้าอ่ะกูจะบ้า"

            "ช่วงแรกก็งี้แหละมึง คยองซูก็เป็น ทำใจ"

ไอ้จงอินตบบ่าผมเบาๆ

            "ช่วงแรกมึงกับคยองซูก็ยังไม่ได้กันอ่อว่ะ"

            "สองวันแรกที่คบกันกูจัดไปสามรอบ"

            "ครับไอ้ห่า"

ผมยกมือขึ้นทำท่าจะชกมัน ไม่ช่วยกูละยังมาปลุกความเป็นโจรในตัวกูอีกไอ้ควายกลับบ้านไปนี่อิจฉามึงมากๆกูอาจจับครูลู่ปล้ำได้

            "กูล้อเล่นเว้ย ของแบบนี้นี่มึงต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป"

            "กูควรรอ ?"

            "กลับบ้านช่ะมึงดักตีหัวครูลากเข้าห้องอย่าลืมป้องกันแล้วก็กระแทกแม่งเลย"

            "เห็นกูเป็นตลกหรอครับสัส - _ -"

            "โอเคๆๆๆ แค่นี้ทำหน้าโหดใส่กูนะไอ้ตุ๊ด "

ไอ้จงอินเกาหัวเองก่อนที่จะยื่นมือมาด้านหน้าผม

            "เอากุญแจห้องมึงมา"

            "ทำไมว่ะ"

            "เดี๋ยวกูจะกลับบ้านไปเอาของดีไปให้มึง วันนี้มึงก็ชวนครูเข้าห้องละกัน"

            "เห่ย ยาบ้ายาไอซ์ยาเลิฟกูไม่เอานะเว้ย"

ผมสะดุ้งทันทีที่ได้ยินคำว่าของดีๆๆ ไอ้จงอินนี่นอกจากจะดำ แว๊นซ์แล้วยังเล่นยาอีกเหรอว่ะ ไม่นะเพื่อนกู

            "โหไอ้เหี้ยมึงเห็นกูเป็นคนยังไงครับ กูนับ 1 - 3 มึงจะใหกูช่วยไม่ช่วย 1 2......"

            "โอเคๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "

ผมยกมือขึ้นรวบนิ้วของไอ้จงอินที่กำลังนับลดลงไปเรื่อยๆตามจำนวนกานนับ พร้อมกับยัดกุญแจห้องของผมให้มัน ถ้าถามว่าไอ้พวกนี้มันรู้จักหอผมได้ไงตอบได้เลยครับสมัยพ่อไอ้เฉินยังไม่ซื้อคอนโดให้มันนี่ไปแดกเหล้าร้านป๊าผมวันเว้นวัน อ้วกก็อ้วกใส่ห้องกู จะขี้จะฉี่นี่ไม่เข้าห้องน้ำร้านนะครับ ต้องขึ้นมาขี้ห้องผม เอ้อก็ดีไอ้สัสเหม็นยันเช้า

            "เชื่อใจกูได้เลย :-)"

..............................................

ทำไมกูหวั่นๆว่ะครับ - _ -;;;;;;;;;

       "จงอินบอก นายซื้อหนังใหม่มาอ่อ ดูกันๆๆๆๆๆ"

            "เห้ย ครูไรเนี่ย"

ในขณะที่ผมกำลังนอนเพลินอยู่นั่นก็มีเสียงรัวค๊อกประตูดังขึ้นและเมื่อผมไปเปิดก็เจอครูลู่ยืนถือถุงขนมทำตาแป๋วอยู่ และยังไม่ทันที่ผมจะอนุญาติครูก็ได้มุดลอดแขนของผมที่ยันอยู่กับประตูเข้ามานห้องเหมือนเด็กๆ ผมเรียบเรียงประโยคที่ครูพูดเมื่อกี้แป่บนะครับ 'จงอินบอก นายซื้อหนังใหม่'

................................

จงอิน.....................อะไรของมึงว่ะเนี่ย

ผมเดินเกาหัวอย่างงงๆตามครูเข้าไปในห้อง ซีดี ซีดีไรว่ะ

            "แป่บนะครับ"

ผมบอกครูที่กำลังลื้อชั้นวางซีดีของผมเพื่อหาอะไรบางอย่าง ผมเดินไปเก็บกางเกงในที่ใส่แล้วแต่พันเป็นเลข 8 บนเตียงพร้อมกับชู๊ตมันลงตะกร้าที่อยู่ตรงข้ามของห้องก่อนที่จะหยิบไอโฟนขึ้นโทรหาไอ้จงอิน

            "เห่ยมึงซีดงซีดีไรว่ะเนี่ย มึงบอกครูลู่ว่าไงบ้าง"

            'เออเชื่อกู กูใส่ไว้ในที่เล่นดีวีดีห้องมึงละ รอกดเล่นแล้วหาไรแดกนะ โชคดีเพื่อน'

            "เห่ยเดี๋ยวก่อนดิว่ะจงอิน !! จงอิน"

ไอ้สัส รีบไปแดกหมูทะหรือไงว่ะ........ ผมเดินวนกลับมาที่โซฟาและมองหน้าครู.........แฟนใครไม่รู้ยิ่งดูยิ่งน่ารักส์หึ่ย

            "โว้ยยยยยย ไรเนี่ย"

            "คิดถึงไงครับบบบบ"

ผมหยิกแก้มของครูไปมาก่อนที่จะทิ้งตัวลงที่ตักอีกคนอย่างไม่บอกไม่กล่าว ลองให้กูบอกดูดิครับทิ้งตัวงไปได้แดกตีนครูชัวร์ๆ ผมคว้ารีโมทที่อยู่ในซอกของโซฟาขึ้นมากด play เพื่อที่จะเล่นหนังที่อยู่ในดีวีดีแผ่นนั้นของไอ้จงอิน ว่าเต่ไอ้จงอินนี่จะเล่นเหี้ยไรของมันว่ะครับ กูงง - _ - 

            "รีบเปิดเลยๆๆๆ จงอินอ่ะบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับนักฟุตบอลทะ....."

            "ที่ ???"

ผมที่หลับตาอยู่ก็ต้องลืมตาขึ้นมาเพราะอยู่ๆครูลู่ก็พูดตะกุกตะกักขึ้นมาซะงั้น แถมตายังค้างไปที่หน้าจอทีวีอีกด้วย ไอ้ตัวผมที่ตอนแรกกะไม่ได้สนใจหนังเหี้ยอะไรนี่อยู่แล้วขอแค่ได้ให้นอนตักครูพอ แต่พอได้ยินเสียงที่ดังออกมาจากตัวลำโพงเท่านั้นแหละครับ...............

            "อ๊ะ อ๊าส์ อื้อ อ่ะ อ่ะ อิไต๊ๆๆๆๆ อ๊าส์ "

เชี่ยละไอ้สัสจงอิน !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 "เหี้ย!!! เห้ย ครูปิดตาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โหยไอ้สัสจงอินไอ้บ้าไอ้ดำไอขัดผิวไม่ขาวไอ้ใช้มะหาดไม่เปล่งปลั่งไอ้แดกกลูต้าไม่ส่งผล โหยไอ้เหี้ยๆๆๆๆ รีโมทๆๆ รีโมท เชี้ยรีโมททททททท"

ผมเด้งขึ้นจากตักครูลู่หานและพยายามใช้รีโมทที่อยู่ในมือปิดไอ้เครื่องดีวีดีนั่นซะแต่ดูเหมือนจะไม่มีความหายเพราะยิ่งผมพยายามกดไอ้ปุ่ม off เท่าไหร่ก็เหมือนยิ่งปล่อยเวลาให้หนังมันเร็วต่อไปเท่านั้น มึงมาพังอะไรตอนนี้ว่ะครับ !!!!!!!!!!!!!  อะ ไอ้จงอิน!!! มึงเล่นไรว่ะเนี่ยถ้าเปิดมาเกริ่นดเนื้อเรื่องหน่อยกูจะไม่ว่านี่แม่งเปิดมาเล่นล่อกันสดๆอันเซ็นเซอร์อีก
กูตื่นเลยไงไอ้สัส ตื่นแบบเอาลงยากด้วยไอ้เหี้ย.........

            "ครูปิดตาไว้นะเว้ย หะ ห้ามแอบดูนะครับๆๆๆๆๆ โอ้ย ไอ้เครื่องเล่นนี่มึงก็ห่าไรครับไมมึงไม่ปิดให้กูไอ้เหี้ยกูบอกให้ปิดไงโว้ยยยยยยยยยยยยยย"

            "อ๊า อะ มะ มอตโตะ อ๊าส์ อื้อ คะ คิมูจี้"

            "นี่ก็ร้องอยู่ได้กูบอกให้เงียบไงโว้ย!!!!!!!"

ผมพุ่งหล่าว 4x100  กระโดตีลังกาลงท่าอัลบาคัสไปที่เครื่องเล่นดีวีดีก่อนที่จะกดปิดรัวๆๆๆๆๆๆ แต่ไอ้เครื่องนี่แม่งเหมือนจะค้างครับกดเท่าไหร่ก็ไม่ยอมหน้าจอสักทีมีแต่อะไรไม่รู้ดำๆ.......... ไม่เอาครับไม่พูดทะลึ่ง

ผมหันซ้ายหันขวาด้วยความสับสนก่อนที่จะมองไปยังปลั๊กที่อยู่ๆและรีบวิ่งเข้าไปกระชากมันออก

            "คะ ครู จะกลับห้อง"

ผมหันหน้าไปตามเสียงของครูลู่ ..............

อะ ไอ้เชี้ย คนอะไร ตอนมีอารมณ์ยังน่ารักชิบหาย T _ T

ครูลู่หานลุกขึ้นและใช้มือทั้งสองข้างกุมหน้าของตัวเองไว้ก่อนที่จะค่อยๆเดินไปยังหน้าประตู

            "เดี๋ยวผมไปส่งในห้อง"

ผมปล่อยสายปลั๊กในมือลงและเดินไปจับมือครูยืนก้มหน้าอยู่ตรงประตู

ใจจริงก็ใม่ได้กะแค่ในห้องหรอกครับ ขอในตัวเลยได้ไหม.......

ยอมรับนะครับว่าตอนนี้ผมก็แทบจะไม่ไหวแล้ว อยากจะจับคนตรงหน้ามากอดจนแทบจะขาดใจ
แต่ติดอยู่ตรงที่ครูไม่ยอมมองหน้าผมนี่ดิครับ ความหวังให้กูสานสัมพันธ์นี่แทบไม่มี

            "มะ ไม่เป็นไร"

ครูลู่ตอบทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่เหมือนเดิมและสะบัดมือตัวเองออกเบาๆ

ผมถอนหายใจออกมาและเกาหัวตัวเองอย่างช่วยไม่ได้ เอาว่ะ วันนี้ต้องขัดจรวดคนเดียวอีกละกู

            "อ่อ งั้น..... ฝันดีนะครับ"

ผมยกมือขึ้นขยี้หัวคนตรงหน้าเบาๆพร้อมกับส่งยิ้มให้ ครุลู่หานพยักหัวนิดหน่อยและเดินหันหลังออกไป

ผมปิดประตูและนั่งพิงกับประตูพร้อมกุมหัวตัวเอง

มึงควรทำใจได้ละฮุน ครูเค้าพร้อมเมื่อไหร่มึงค่อยเอาจริงละกัน
ส่วนวันนี้กูขออัญเชิญตัวเองไปขัดจรวดถูขวดเป๊ปซี่ในห้องน้ำคนเดียวนะครับ......

            "ซะ เซฮุน"

ผมต้องสะดุ้งทันทีที่ได้ยินเสียงครูลู่ลอดมาจากด้านนอกของประตู

            "ครูมีไรอ่ะ ลืมของรึเปล่.........."

ในขณะที่ผมเปิดประตูออกไปและกำลังถามครูด้วยสีหน้าอึนๆพร้อมกับมือกุมเป้าอยู่นั่นก็ต้องตกใจเพราะอยู่ๆครูลู่ก็พุ่งตัวเข้าหาผมพร้อมกับเขย่งตัวขึ้นมาจูบที่ปากอย่างรวดเร็ว

            "เฮ้ ครูใจเย็น"

ผมต้องพูดขึ้นมาเมื่อครูประกบปากและเกี่ยวท้ายทอยของผมไว้แน่น ลิ้นร้อนของร่างเล็กพยายามตวัดไล่เรี่ยไปในโพลงปากของผมอย่างกระหาย จนตัวเองก็แทบจะหายใจไม่ทัน

แต่ดูเหมือนสิ่งที่ผมพูดไปจะไม่ได้เข้าหูของครูเลยและยิ่งกว่านั้นครูก็ยิ่งรุกผมเข้ามาเรื่อยๆจนผมต้องเดินถอยหลังตามน้ำหนักตัวของคนตรงหน้าที่เดินเข้าหาผมเรื่อยๆจนทำให้เราทั้งสองลงไปนอนอยู่กับโซฟาตัวนุ่มที่อยู่กลางห้องเพราะขาเองซวยของผมมันไปขัดเข้า

            "อื้อ ซะ เซฮุน"

จากที่เราล้มตัวลงกับโซฟานั่นจึงทำให้ครูลู่คร่อมผมอยู่ ขาทั้งสองข้างชันขนาบข้างลำตัวของผม ร่างเล็กพยายามพรมจูบไปทั่วซอกคอและใบหูของผม ถึงนั่นจะทำให้ผมรู้สึกดีก็จริงแต่ไอ้อารมณ์ที่รู้สึกหงุดหงิดอยู่ในใจนี่มันคืออะไร !!!

            "เฮ้ครู !!! ใจเย็นดิว่ะ"

ผมใช้มือทั้งสองข้างดันไหล่ของคนตรงหน้าขึ้น ใบหน้าของครูแดงผ่าวไปหมด

            "ขะ ขอโทษ"

ผมลู่มองผมแว่บนึงก่อนที่จะผลักตัวเองออกจากร่างของผม

เชี่ย นะ นี่เกิดไรขึ้นว่ะเนี่ย

            "คะ ครูแค่ อยากกอดนาย อยากโดนนายกอด อยากอยู่ด้วยกันจนถึงเช้า......อยากเป็นของนาย คะ แค่อยากอยู่ข้างนาย เเค่คิดถึงนายจนทนไม่ไหว เเเล้วไหนจะไอ้อารมณ์ที่มะ มัน  เมื่อกี้ มะ มัน T _ T"

ครูใช้มือทั้งสองข้างขึ้นกุมหน้าตัวเองอีกรอบในขณะที่ยังคงนั่งอยู่บ้านหน้าท้องผม
ผมมองร่างเล็กที่กำลังสั่นไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย

            "ก็แค่พูดดิว่ะครับ.........ไม่เอานะ คุณครูของผมต้องไม่ร้องนะครับ"

ผมแกะแขนทั้งสองข้างของคนตรงหน้าออกพร้อมกับใช้นิ้วหัวเเม่มือเช็ดน้ำตาที่กำไหลออกมาให้.........

ไอ้สัสฟิลโคตรโรแมนติกแพนด้าถ้าไม่ติดว่าเซฮุนน้อยของผมมันเริ่มตั้งขึ้นมาอีกรอบ


เพราะก้นของครูแม่งนั่งทับไข่กูครับ....................................

            "ครูแค่คิดว่า นะ นายยังเด็กไป นายอาจจะยังไม่พร้อม นายอาจจะ รังเกีย...."

            "ครูหยุดเลยนะครับ ห้ามคิดแบบนั้นอีกด้วย ครูเป็นแฟนผม ผมไม่มีทางคิดแบบนั้นกับครูแน่ เข้าใจนะครับ เก็ทนะ เก็ทนะครับ เยสเซอร์โอเค๊ ?"

            "อะ อื้อ 55555555555555555555555 ไอ้บ้าเลิกทำหน้ากวนตีนแบบนั้นได้ละเว่ย"

ครูลู่ยิ้มทั้งน้ำตาก่อนที่ใช้ฝ่ามือเช็ดออกเบาๆ

            "เอ้อละรีโมทไมไม่เก็บให้มันดีๆว่ะ ครูนั่งทับมาตั้ง...........นาน ..........แล้ว"

ครูลู่พูดขึ้นมาพร้อมกับจับหมับไปที่รีโมทที่อยู่ใต้ก้นของครู..........................

เเต่มันไม่ใช่รีโมททีวีอ่ะครับ มันคือรีโมทประจำตัวกู...................................

ละเสือกจับไปโดนปุ่มเปิดเครื่องด้วย.......................

 "เครื่องเปิดแล้วนะครับ......."

ผมพูดพร้อมกับกดท้ายทอยของคนตรงหน้าลงมาและค่อยๆประกบริมฝีปากของผมเข้ากับร่างเล็กที่อยู่ข้างบน สะโพกบางเลยต้องขยับตามแผ่นสันหลังที่โค้งลงราบกับแผ่นอกของผมทำให้ตำแหน่งของแก่นกายของเราทั้งสองคนถูกเสียดสีกันไปมา ชิบหายแล้วครับ เซฮุนน้อยมันกำลังเจริญเติบโตครับ โตเยอะด้วย...

ผมลากมือสากลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของคนข้างหน้าก่อนที่จะสอดมือเข้าไปใต้เนื้อผ้าบาง

            "อ๊ะ"

ครูลู่หานร้องขึ้นมาเมื่อผมขย้ำไปที่บั่นท้ายของครูเบาๆ

ขอโทษครับ กูหมั่นเขี้ยว 55555555555555555555555555555555555555555

ผมค่อยเลิกเสื้อของอีกคนขึ้นและบรรจงถอดมันออก ร่างกายที่ผมคิดว่าจะผอมแห้งกลับมีเนื้อมีหนังกว่าที่ผมคิด ผมต้องยกมือขึ้นทึ่งหัวตัวเองเบาๆเพราะความเขิน ตอนนี้สติกูลอยแล้วครับไม่อยู่แล้วครับ

กู กู กูรู้สึกเหมือนกูกำลังจะลอยไปในอวกาศ 55555555555555555555555555555 



"หัวเราะทำไมว่ะไอ้เด็กบ้า!"
ครูลู่ที่นั่งอยู่บนตัวของผมปาเสื้อยืดสีขาวตัวนั้นใส่หน้าผมเบาๆ หน้าของครูตอนนี้แดงไปหมด 
น่ารักชะมัด.............

"ก็มันมีความสุขนี่ครับ "
ผมยิ้มและขยี้หัวคนตรงหน้าก่อนที่จะเริ่มถอดเสื้อยืดของตัวเองออก ทำไมว่ะครับ ทั้งๆที่ครั้งนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกสำหรับแต่ทำไมผมถึงเกร็งขนาดนี้ โอ้ยไอ้สัส กูสั่น 555555555555555555555555555

ผมยันตัวเองขึ้นและโผเข้ากอดครูลู่หานก่อนที่จะค่อยๆใช้ลิ้นร้อนเลียเล้าโลมไปทั่วบริเวณหน้าอกของอีกคน มือของผมก็ใช่ว่าจะอยู่เฉย มือสากทั้งสองเริ่มคืบคลานเข้าไปในกางเกงนอนตัวบางของครูพร้อมกับเลื่อนขอบกางเกงนั้นลงไปเรื่อยๆจนเผยให้เห็นแก่นกายเล็ก.................

            "เชี่ย ไม่เอาละแม่ง !!"

ครูลู่ผลักผมออกและลุกขึ้นจากตัวผมพร้อมกับดึงกางเกงขึ้นมาปิดลู่หานน้อยไว้อย่างลวกๆ นั้นจึงเผยให้เห้นกระดูกเชิงกรางที่นูนออกมาระหว่างสะโพก......................อะ ไอ้เชี่ย กู ไม่ไหวแล้ว

            "โหครูไรว่ะ ขนาดนี้ละอายไรเนี่ย"

ผมลุกขึ้นตามครูที่กำลังไปที่ประตูด้วยสภาพที่....เออ เอาเหอะครับ สภาพที่ประมาณว่าถ้าออกจากห้องผมไปในสภาพนี่ผมอาจไปกระชากกลับมาตบตีด้วยความหึงอย่างชิบหายได้ - _ -

            "ก็มันอายนี่หว่าย เห้ย !!! ยะ อย่าเข้ามานะเว้ย !! T _ T"

ผมที่เดินเข้าไปใกล้ๆครูเพื่อหวังที่จะกอด กลับตอนครูตะคอกใส่ซะงั้น

โหไอ้เชี่ยนี่มึงจะลีลาอะไรนักหนาว่ะครับอีไรท์ให้กูได้กันดีๆสักครั้งจะตายไหมครับ

            "เอางี้งั้นผมถอดของผมก่อน โอเคนะครับ"

            "โว้ยยยยยยยยยยยยยยยย ถอดอะไร มะ ไม่ต้องถอด ครูบอกว่าไม่ต้องถอ หะ เหี้ย !!!!"

ในขณะที่ครูกำลังวุ่นอยู่กับการต่อรองไม่ให้ผมถอดกางเกงวอร์มสีดำที่เป็นเสื้อผ้าชิ้นเดียวที่ผมเหลืออยู่บนร่างกายออก ผมก็ได้ดึงมันลงอย่างไม่สนใจคำพูดของครู และเมื่อผมดึงไอ้กางเกงนั่นลงแล้วครูจากที่ตะโกนด่าผมโบ้มๆก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจก่อนที่จะยกมือขึ้นปิดตา.....................

โดยอาจลืมไปว่าครูก็ดึงกางเกงตัวเองไว้อยู่อย่างลวกๆ............................

หวัดดีครับลู่หานจิบิ้ :-)

            "โว้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ออกไปนะเว้ย T _ T  งื้ออออออออออออออออออออออ"

ครูลู่หานที่ยังไม่รู้ตัวก็ปิดตาตะคอกผมไปงั้นแหละครับ กูไม่สนใจ 5555555555555555555555555

ผมเดินเข้าไปหาครูลู่หานเรื่อยๆพร้อมกับเลียปากเมื่อมองร่างที่ไม่บางจนเกินไปของคนตรงหน้า ผิวขาวนวลยิ่งกว่าผู้หญิงคนไหน ช่วงไหล่ที่ไม่กว้างและแคบจนเกินไป ยอดติ่งไตสีชมพูใส.....เล่นทำใจผมเต้นรัว...

555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
5555555555555 กูมาเป็นกลอนเลยว่ะ โทษครับพอดีที่โรงเรียนแม่งสั่งท่องกลอน
กูมาเอามาปนกันเลยอ่ะโถ่ โทษครับโทษๆ 555555555555555555555555555555555555555

            "จะอายทำไมครับ หื้ม"

            "ไอ้เหรี๊ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

ผมเดินไปทางด้านหลังครูช้าๆพร้อมกับกอดครูลู่หานจากทางด้านหลัง สัมผัสแรกที่ตัวเปลือยเปล่าของเราได้แนบชิดกัน............ ใจผมเต้นแทบไม่จังหวสะเลยครับ ช่วยกูด้วย ...............

ต้องช่วยครับเพราะเมื่อกี้ครูสะดุ้งเหยียบตีนกูไปเต็มๆ..............

บางทีไรท์เรื่องนี้อาจอยากเจอไข่อรหันฝาดหน้าก็ได้นะครับ................

            "เห่ยครู ใจเย็นดิ  นี่ผมนะครับ เซฮุน..........."

ผมเริ่มไม่ไหวกับท่าทีที่เขินอายของครู.......ที่จริงไม่ไหวกับอารมณ์ตัวเองนี่แหละครับ คะ คือกูกระหาย....

ผมค่อยใช้มือเชิดหน้าของครูขึ้นพร้อมกับมองเข้าไปในดวงตากลมโตที่พยายามหลบสายตาของผม

            "อยากเป็นของผมไม่ใช่หรอครับ...."

ผมก้มลงจูบข้างแก้มของครุลู่หานเบาๆ

            "อยากให้ผมกอด....ไม่ใช่อ่อครับ.... "

ครุลู่พยักหน้าช้าๆและยอมมองผมกลับคืนบ้าง ผมมองตาใสของครูพร้อมกับยิ้มออกมาและก้มลงจุ้บปากครูอีกรอบ

            "อยากจะกอด....ไปจนเช้า......."

            "เห้ย !!"

ผมพูดจบและอุ้มครูขึ้นพร้อมกับมอบจูบรสหวานให้อีกคน ลิ้นร้อนของเราทั้งสองตวัดกันไปมาอย่างโหยหามือบางของครูลู่หานจิกลงบนหลังของผม ขาเล็กเกี่ยวรอบเอวผมไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองตก

ผมค่อยๆอุ้มร่างเล็กไปที่เตียงและวางลง..........ก่อนที่จะกลืนน้ำลายลงคอก้อนใหญ่

ภาพข้างหน้าตอนนี้ยิ่งกว่า อาโออิ + มิยาบซังรวมกันซะอีกครับ กะ กูไม่ทนแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยย

            "เมี๊ยวววววววววววววววววววววววว"

ผมร้องเสียงหลงก่อนที่จะกระโจนทาบทับไปที่ร่างของครู

            "โตเป็นควายแล้วยังจะมาม้งมาเมี๊ยวอะไรอีกว่ะ ไอ้เด็กบ้าเอ้ย"

ครูลู่หานเขกหัวผมเบาๆก่อนที่จะยิ้มออกมา อย่างที่ผมเคยเห็นมาตลอด

            "ว่าผมไปเหอะครับเพราะต่อไปจะได้แต่เรียกชื่อผมไม่หยุด"

            "นี่นายว่าไงน อะ อ๊ะ !!!!"

ยังไม่ทันที่ครูลู่หานจะพูดจบผมก็ได้ก้มลงจูบครูอีกรอบและใช้มือขวากุมไปที่แก่นกายเล็กของครู ในขณะที่มือซ้ายกำลังค่อยๆคืบคลานไปตามร่างกายขาวของคนตรงหน้า

            "มะ ไม่ไหวแล้วครับ"

...................................................

เซฮุนพูดเป็นประโยคสุดท้ายก่อนที่จะยกสะโพกของลู่หานขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับแยกขาขาวนั้นออกจากกันและสอดใส่แก่นกายเข้าไปในตัวของอีกคนดดนไม่ให้ตั้งตัว ลู่หานสะดุ้งและนิ่วหน้าด้วยความเจ็บก่อนที่จะยกมือขึ้นเพื่อจับแขนของเซอุนไว้เพื่อบรรเทาความเจ็บแล้วเสียวซ่านนี่ เซฮุนเห้นร่างเล็กที่กำลังเจ็บปวดจึงอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปพรมจูบที่เปลือกตาเพื่อสื่อถึงความห่วงใย ร่างกายที่แนบชิดกันทำให้ลู่หานยิ่งรู้สึกเสียวซ่านและสะท้านไปทั้งตัวยิ่งขึ้น เซฮุนทาบตัวลงทับลู่หานและขยับสะโพกเข้าอย่างเนิ่บๆเพราะกลัวคนตัวเล็กข้างหน้าจะเจ็บเพราะขนาดที่ใหญ่โตของตัวเอง

            "ข่วนได้นะครับถ้าเจ็บ"

            "บะ บ้า มัน จะ เป็น รอย"

เซฮุนกระซิบข้างหูร่างเล็กที่น้ำตาเริ่มซึมเพราะความรู้สึกคับแน่นตรงบริเวณช่องทางรัก

            "ยิ่งดีใหญ่เลยไงคนอื่นจะได้รู้ว่าผมมีแฟนซาดิส"

            "อะ ไอ้บ้า"

เซฮุนหัวเราะคิกคักก่อนที่จะค่อยๆขยับจังหวะการสอดใส่ให้เร็วขึ้นตามอารมณ์ที่พุ่งพล่านแต่ก็ไม่ลืมว่าคนตัวเล็กนั่นกำลังเจ็บอยู่ เค้าจะอ่อนโยน ถนุถนอนกับร่างเล็กตรงหน้าให้ดีที่สุด......

            "เซฮุน......เซฮุน"

ร่างเล็กครางออกมาเป็นชื่อร่างสูงเรื่อยๆ นั่นยิ่งกระตุ้นให้อารมณ์ของเซฮุนยิ่งพลุ่งพล่านไปกันใหญ่ เซฮุนยันตัวเองขึ้นจากร่างเล็กที่เค้าทาบทับอยู่ก่อนที่จะจับขาของร่างเล็กไว้เป็นที่ยึดมั่นและเพิ่มความเร็วและแรงในการเข้าออกขึ้นเป็นเท่าตัว เสียงกระเส่าที่เรียกชื่อของเซฮุนด้วยสำเหนียงแปล่งๆนั่นอาจฟังดูตลกแต่สำหรับเซฮุนตอนนี้แล้วมันแทบจะทำให้เค้าอยากที่จะปลดปล่อยได้เลย

            "อ๊าส์ ตะ ตรงนั้น อื้อ เซฮุน เซอุน ซะ ฮุน"

มือเล็กปัดป่ายไปทั่วบริเวณหวังหาสิ่งได้เป็นที่ยึดเหนี่ยว

            "จะ จับ มือ อ่า ผมไว้นะครับ ซี๊ด "

เซอุนเอื้อมมือไปจับมือของลู่หานไว้พร้อมกับสานมันเข้าด้วยกันทั้งสองข้างก่อนที่จะยึดแขนเรียวทั้งสองของลู่หานขึ้นไปไว้บนหัวของร่างเล็กและเร่งการสอดใส่ให้เร้วตามอารมณ์ที่กำลังไต่ขึ้นถึงจุดสุดยอดของตัวเอง

            "อ่ะ อ่ะ อ่ะ ครูครับ ละ ลู่หาน ลู่หาน อ่า ซี๊ด จะ จะไปแล้ว"

เซอุนร้องออกมาเสียงกระเส่าก่อนที่จะกระแทกแก่นกายเข้าออกอย่างแรงและเร็วสองสามทีเพื่อปลดปล่อยน้ำรักภายในตัวของคนรัก...............พร้อมๆกับน้ำรักของลู่หานที่ถูกปลดปล่อยออกมาโดยไม่กี่นาทีต่อมา

เซฮุนทิ้งตัวลงข้างร่างเล็กที่กำลังหอบอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ และค่อยๆผลิกตัวไปจ้องมาดวงตาใสของอีกคน....

            "ผมรักครูนะครับ"

ผมพูดและเข้ากระชับกอดร่างเล็กมาไว้ในอ้อมแขน สัมผัสอุ่นๆจากร่างของคนรักนี่มันสุดยอดที่สุดในโลกเลยล่ะครับ :-)

            "อื้อ คะ ครูก็รักนาย"

ครูลู่หานพูดแม้จะนอนหันหลังให้ผมก็ตาม ถึงแม้ผมจะไม่สามารถเห็นได้ว่าสีหน้าของครูตอนนี้จะเป็นยังไงแต่ผมก็สามารถรับรู้ได้ถึงความรู้สึกนั้นจริงๆนะครับ

            "ถ้าผมเรียนจบแล้วเราแต่งงานกันนะ"

            "เพ้อเจ้อน่า นอนเถอะพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียน"

เงิบแดกเลยครับ.......................
นึกว่าจะหันมาโผกอด ฉันรักคุณค่ะจอร์ชเราแต่งงานกันนะค่ะ ไม่ใช่เลยครับ โหไรว่ะหงุดหงิดเลยไง

            "เฮ้ ครู ผมจริงจังนะครับ หันมามองผมดิ"

ผมดึงแขนร่างเล็กให้หันมาหาผม

            "ถ้าผมเรียนจบ......หมายถึงม.6นะครับมหาลัยอย่าเพิ่งพูดถึงมันไมเกรนขึ้นผมเครียดโอเคเข้าเรื่องครับ ถ้าผมจบม.6ผมจะดูแลพาร์ทเม้นต่อจากปา ผมจะซื้อคอนโดให้เราด้วยกันผมดูแล"

            "นี่ไม่ใช่ละครนะเซฮุน....อนาคตนายอาจจะดีกว่านี่ก็ได้ถ้าไม่มีค...."

ผมกระชากร่างเล็กเข้ามาจูบเพื่อที่จะไม่ต้องการได้ยินคำนั้นจากปากของครู

            "อย่าพูดนะครับ........ผมไม่อยากได้ยิน"

            "............................."

            "โอเคครับ สำหรับตอนนี้ผมอาจจะเด็กไปที่จะพูดคำนั้น ใช่มันเป็นเรื่องของอนาคต เเต่ครูรู้มั้ยครับ.....อนาคตที่ไม่มีครูอยู่ข้างๆผมก้แทบไม่อยากนึกถึงมัน...........ตอนนี้ถ้าผมยังเด็กไป....งั้นช่วยอยู่ข้างผมไปจนกว่าผมจะโตพอที่พูดคำนั้นได้อย่างหนักแน่นด้วยนะครับ สัญญานะ"

ผมก้มลงจุบหน้าผากของอีกคนพร้อมกับมองไปที่ดวงตาใส และชูนิ้วก้อยขึ้น

            "ฮึก อะอื้อ ปฎิญาณไม่คืนคำนะ "

            "5555555555555555555555555555555 โอเคครับ ปฏิญาณไม่คืนคำเลย"

ครูลู่หานยกนิ้วก้อยของตัวเองขึ้นมาคล้องกับนิ้วก้อยของผมพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด

            "ร้องไห้เป็นตุ๊ดเลยหว่ายหว่าย 55555555555555555555555555555"

            "ฝะ ฝุ่นเข้าตาเว้ย !!!!"

ผมหัวเราะและขยี้หัวของครูเบาๆก่อนที่จะกระชับกอดของเราให้แน่นกว่าเดิม.....

จะไม่มีวันปลดมือคนคนนี้ให้หลุดมือ.............

จะไม่มีวันทำให้คนคนนี้ต้องเสียใจ.................

จะไม่มีวัน............วันไนท์สแตนกับใครนอกจากเธอจุ๊กกรู๊ววววววววววววววววววววววว

ฉันกำลังขอร้องอ้อนวอนรีดทุกคน คุกตัวลงม้วนกลิ้งกอดขารีดเอาไว้ 

ยกสองมือขึ้นกราบกรานรีดอย่าไป กลับไปเม้นที่เด็กดีก่อนเว้ย ♥