Square root 12
"ไอ้ฮุนเว้ย รีบขี้ดิสัสรถจะออกแล้ว!!!!!!"
"ชิบหาย ละไมเพิ่งมาบอกกูไอ้ห่า !!!!!!!"
ผมรีบดึงกางเกงขึ้นอย่างทุลักทุเลพลางหยิบกระเป๋าเป้ที่วางอยู่ข้างๆเท้าขึ้นก่อนที่จะรีบผลักประตูห้องน้ำออกไปเจอ............................กับกลุ่มเพื่อนเวรที่พากันหัวเราะอย่างบ้าคลั่งอยู่หน้าห้องน้ำ
"ล้างตูดดียังมึง 55555555555555555555555555555555555"
ไอ้เฉินที่เป็นเจ้าของเสียงเรียกเมื่อกี้กี้พูดขึ้น
"ครับไอ้ควาย ยังคาตูดกูอยู่เลยดมป่ะ"
ผมเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงและวิ่งไปป้ายหน้ามัน เร่งกูดีนักครับไอ้ตี๋ ผมไล่เตะก้นไอ้จงกิน ชานยอล คยองซู กับไอ้เฉินทีละคนก่อนที่จะพากันทยอยออกจากห้องน้ำไปที่หน้าโรงเรียน วันนี้โรงเรียนของผมพาไปเที่ยวครับ
ไประยอง ไปเสม็ด เสร็จ ทุกราย 55555555555555555555555555555555555555555555555
555555555555555555555555555555555555555555555555 นี่เปล่าคิดอะไรเลยนะครับจริงๆ ที่มีแผนล่อครูลู่ออกมาเดินเล่นตอนค่ำๆนี่ไม่คิดอะไรจริงๆครับ 5555555555555555555555555555555555 โฮ้ยไอ้ควายพูดแล้วก็เขินครับขอย้อนกลับไปเมื่อวานคือแบ่บว่า แบ่บเฮ่ยแกรมันแบ่บ กูเขินครับ ขอหายใจแป่บ อ่ะแฮ่ม คือเมื่อวานหลังจากที่ถึงบ้านแล้วพวกผมก็แยกย้ายกันเข้าห้องปกติไม่มีไรเกิดขึ้นไอ้ผมก็นึกว่าตัวเองจะแห้วแดกแดกแห้วซะแล้วอยู่ๆครูลู่ก็โทรมาชวนไปกินก๋วยจั๊บหน้าปากซอย ถึงร้านแทบไม่ได้กิน นั่งมองหน้าครูเส้นอืดเป็นหน้าอีแบคเลยครับ ส่วนครูนี่แม่งก็น่ารักโคตรครับก้มหน้าก้มตากินพอเงยหน้ามาเจอสายตาพิฆาตของผมก็ทำเป็นหลบหน้าดงหน้าแดงกันไป โอ้ยน่ารัก ชอบ ชอบ ชอบนะ นี่กะไปเสม็ดไม่ได้อะไรนะครับกะพาครูไปเสร็จท่าเดียว............ที่จริงหลายท่าก็ได้ครับไม่เกี่ยง
"พวกมึงขึ้นรถไปก่อนเลยเดี๋ยวกูรอแบค"
ขณะที่พวกผมกำลังจะขึ้นรถไอ้ชานยอลก็หยุดพร้อมกับพูดขึ้นมา เออวะเมื่อเช้ายังเห็นแบคอยู่เลยไปไหนละวะ
"อ้าว แบคไหนอ่ะ"
ไอ้คยองซูที่ขึ้นรถไปแล้วโผล่หัวลงมาถาม
"อ่อ ไปซื้อถุงยะ......"
"ถะ ถุงกันไอ้เหี้ยยอลอ้วกๆๆๆๆๆๆ"
อยู่ๆไอ้แบคก็โผล่มาจากไหนไม่รู้พร้อมกับเอามือมาปิดปากไอ้ยอลที่กำลังจะพูด อ่อครับ กูไม่รู้เลยว่าไอ้ยอลจะพูดว่าถุงยาง ไอ้คู่นี่แม่งก็ตลอดคือผมก็ไม่ได้อะไรมากนะครับแต่อยากให้มันเพลาๆเรื่องอย่างว่าลงบ้างเอากันทุกวันนี่ไม่เบื่อเหรอครับถามจริงหรือไอ้แบคมีท่าพิเศษมัดใจไอ้ยอล
"รีบขึ้นเถอะวะ กูร้อนๆๆๆๆๆ เอ้าไอ้ตุ๊ดไมมึงไม่ขึ้นวะ"
"กูรอครูลู่วะ จะนั่งข้างแม่"
ไอ้จงอินที่ขึ้นรถเป็นคนสุดท้ายของกลุ่มหันมาถามผมด้วยหน้าง่วงๆ คือแม่งง่วงตลอดอ่ะครับอยากถามว่าอยู่บ้านนี่มึงไม่มีที่นอนเหรอไอ้สัสเจอทีไรไม่หาวก็หน้าหลับตลอด
"แม่ไรวะ แม่มึงกลับจากจีนละอ่อ"
"แม่ของลูกวะ"
"ถุ้ยไอ้ควาย งั้นกูขึ้นรถละ พวกกูนั่งข้างหลังนะ"
ไอ้จงอินตบหัวผมเบาๆก่อนที่จะขึ้นรถไป เห้อ แค่คิดถึงทริป 2 คืน 3 วันที่เสม็ดกับครูลู่ผมก็ละลายชิบหายวายวอดแล้ว หมายถึงแดดนะครับ คือแม่งร้อนมากละเสือกไปทะเลกุลงน้ำงี้ไม่ใช่กูสุกเหรอไอ้สัส
"เซฮุน ! มาช่วยครูถือของทีดิ !!!!!"
ผมสะดุ้งด้วยเสียงจากสวรรค์ของนางฟ้าของผม ก่อนที่จะหันไปตามเสียงเรียกกรีบดอกไม้สีชมพูโรยผ่านหน้าของผมไป ละอองระยิบระยับที่โผล่มาจากไหนไม่รู้โผล่ขึ้นเต็มผื้นที่ อ่าส์ ในที่สุดวันนี้ที่รอคอยก็มาถึง.............................
"โหแม่งเหี้ยมากครูบอกละไงว่าให้มาปลุกเช้าๆ ละดูนายมาปลุกครู 7 โมงไอ้บ้าโรงเรียนเค้านัก 7.30 ละนี่ดูดิคือครูต้องแม่งเข้าเอาใบรับรองผู้ปกครองวิ่งไปส่งครูประจำสายชั้นในสภาพนี้ นี่ตื่นมาจะบอกว่าครูยังไม่ได้ทำห่าไรเลยแปรงฝันนี่ก็ยังไม่ได้แปรง โอ้ยบอกให้มาปลุกเช้าๆไงวะ"
เพล้ง
นางฟ้ากูบินหนีไปละ ทิ้งไว้เพียงขอทานข้างบ้านหัวยุ่ง หน้าไม่ตื่น ตีนกาเต็มหน้า คือจะบอกว่าแค่ 7 โมงนี่ก็จะตายแล้วครับ ปกติมีป๋ามาปลุกแต่นี่ตื่นเองไหนจะต้องไปปลุกครูอีก ยอมรับครับกูผิด แต่ครูก็ผิดที่ไม่คิดจะแปรงฟันก่อนออกจากบ้านเพราะตอนนี้กลิ่นเริ่มมาละ............
"จ้าๆ โทษจ้า ไหนกระเป๋าลู่อยู่ไหนเดี๋ยวพี่ถือช่วย"
"เสี่ยวละ - _ - อ่ะเอาไป ละนี่โทรบอกพ่อนายยัง"
ครูลู่หานส่งกระเป๋าให้ผมก่อนที่จะเอาฮู้ดขึ้นมาคลุมหัวพร้อมกับที่คาดปากสีฟ้า
"อ่อโทรแล้วครับ ป๋าบอกว่าฝากครูดูแลผมด้วย"
"ดูแลไร โตเป็นตุ๊ดละยังดูแลตัวเองไม่ได้อีกอ่อ"
ถ้าตัดคำว่าตุ๊ดเมื่อกี้ออกผมจะซึ้งในพระคุณมากครับ..................
"ตอนกลางคืนอ่ะผมขี้หนาว ป๋าบอกฝากครูมอบความเร่าร้อนให้ผมด้วยนะครับ"
ผมยกกระเป๋าของครูไปเก็บไว้ในที่เก็บกระเป๋าก่อนที่จะเดินไปใกล้ๆพร้อมกับยกยิ้มอย่างกวนๆ
"เตรียมน้ำมันไฟแช็คไว้เรียบร้อยร้อนเมื่อไหร่มานะ :-) "
จะ จ้า
นี่แหละครับ นางฟ้าของผม U _ U
หลับจากที่เราขึ้นรถมาได้สักพักผมก็รีบขึ้นไปจองที่ไว้เพื่อเราสอง ส่วนครูนี่ก็คงไม่คิดอะไรอ่ะครับขึ้นมาขอให้มีที่นั่งพอ รถที่พวกผมนั่งนี่ที่จริงเป็นเฉพาะของห้องผมที่มีจำนวนแค่ไม่กี่คนเพราะส่วนมากจะมัวอ่านหนังสืออยู่บ้านก็มันแน่ดิครับนี่ม.6นะครับจะให้มาเที่ยวนู่นนี้ได้ไง............................พูดไปงั้นครับเพราะกูก็ไม่อ่าน สรุปก็กลายเป็นว่าจากนักเรียนชั้นม.6ของโรงเรียนผมมีคนมาร่วมทริปนี้แค่ 2/5 ของประชากรทั้งหมดผมก็ไม่มายอะไรอ่ะครับคนน้อยๆอ่ะดีแล้ว คนเยอะหาโมเม้นยากครับคริ
"เฮ้ยครู ฟังเพลงกัน"
ในขณะที่รถออกตัวมาได้ระยะนึงผมก็ยื่นหูฟังไปให้ครู คือเห็นครูนั่งเล่นไอโฟนที่ไม่มีเน็ต เพลงหายแล้วมันละเหี่ยใจแปลกๆครับ อีกอย่างมันคงละมุนมุ้งมิ้งน่าดูนั่งฟังหูฟังตัวเดียวกัน จุ๊กกรู๊ ณ จุดนี้ไม่อายสายตาใครละครับกูขอฟิน
"อ่อ ขอบใจๆ"
ครูรับหูฟังไปจากมือผมก่อนที่จะยัดเข้าหูตัวเองเบาๆ เมื่อเห็นดังนั้นผมก็เลยปลดล็อกไอโฟนเพื่อที่จะเปลี่ยนเป็นเพลง....................
เมามากแล้ว อย่างนี้ไม่ไหว ฉันว่าเธอไปพักก่อน
กลับไปนอน หาน้ำร้อนกินสักแก้วนึง
ส่วนตัวฉันกำลังดี ก็แค่พอตึงๆ
เป็นเพราะฉัน ไม่เมาเหล้าแต่เมารัก.....เธอ
"ลามปามละแม่ง !"
ครูที่กำลังเคลิ้มกับเพลงก่อนหน้านี้หันมาต่อยแขนผมก่อนที่จะทำหน้ามุ่ย 5555555555555555555555555555555555555555555555 ไอ้เหี้ยแม่งจี้ครับ 5555555555555555555555555555555555555555
"โทษครับโทษๆ 55555555555555555555555 "
"ไปนั่งกับเพื่อนเลยไป"
"ไม่เอาอ่ะครับ จะนั่งกับครู :-) "
ครูมองหน้าแว่บนึงก่อนที่รีบก้มหน้าลงทันที โอ้ยไอ้สัสไม่ไหวละครับ ไมน่ารักงี้ ผมยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้ให้กับความน่ารักของครู และค่อยๆหลับตาลงเพราะแสงแดดที่ส่องเข้ามาทางหน้าต่างรถ แต่ด้วยความเย็นสบายของแอร์ที่ดันมาตกที่ผมพอดี รวมกับเพลงเพราะๆและกลิ่นหอมๆของคนข้างๆ ด้วยองค์ประกอบทั้งหมดนั้นจึงทำให้ผมค่อยๆทิ้งน้ำหนักหัวไปยังเบาะพิงหลังนุ่มๆและเผลอหลับไป....
ตลอดระยะเวลาร่วม 4 ชั่วโมงจากการเดินทางกรุงเทพ - ระยอง เซฮุนไม่ได้รู้เลยว่าหลังจากที่เค้าหลับไปแล้วศีรษะที่เคยพิงอยู่ที่ที่พิงหัวของเค้านั้นได้ส่ายไปมาตามแรงเหวี่ยงของรถจนสุดท้ายได้ไปหยุดอยู่ตรงที่หัวไหล่ของคนข้างๆ ไอ้ตอนแรกลู่หานก็คิดว่ามันคงเป็นการอำเล่นๆของลูกศิษย์ของตนเอง แต่หลังจากที่ได้ยินเสียงกรนและน้ำลายที่เริ่มไหลย้อยลงมาเค้าก็รับรู้ทันทีเลยว่าไอ้นายโอเซฮุนมันไม่ได้แกล้งแน่ๆ แต่เค้าก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากจะปลุกไอ้เด็กน้อยที่กำลังหลับอย่างสบายใจนี่ขึ้นหรือไม่ก็ปล่อยให้เซฮุนได้ใช้ไหล่ของเค้าเป็นที่พักพิงต่อไป
"ครูฮะ ผมชอบ......."
"ห่ะ"
ผมต้องตัวแข็งทื่อทันทีเมื่อร่างสูงที่หัวกำลังหนุนไหล่ผมอยู่นั้นจู่ๆก็ละเมอเรียกชื่อผมขึ้นมาซะงั้น
"ผม..........ชอบ........"
ตึกตัก ตึกตัก.................
หะ เหี้ยไรเนี่ย U _ U !!! ทะ ทำไมผมต้องมาใจเต้นกับคำละเมอของไอ้เด็กนี้ด้วยครับ ถะ ถึงจะไม่ค่อยอยากรู้เท่าไหร่แต่ผมก็ห้ามใจตัวเองที่จะไม่ให้ลุ้นกับสิ่งที่เขาจะพูดออกมาได้อยู่ดี ผมค่อยๆเม้มปากและก้มหน้าลงเพื่อฟังสิ่งที่เซฮุนกำลังจะพูดออกมา
"อื้อ..........ชะ ชอบ"
"...................."
"ชอบ คะ..............."
"...................."
สีหน้าของผมเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆเมื่อตัวอักษรตัวต่อๆไปเริ่มออกมาจากปากของเซฮุน
"คะ......................"
"......................(ไอ้สัสรีบพูดดิวะ กูรอเขินอยู่ U _ U)"
"ผมชอบ.................."
"..........................."
"ผมชอบคิดตี้จางครับ "
"........................."
ทุ้ย
ผมกับต้องเกาหัวอย่างช่วยไม่ได้ ไอ้เด็กบ้าเอ้ย - ________ -
ถึงผมจะไม่ค่อยอยากยอมรับสักเท่าไหร่แต่มันก็ปฎิเสทไม่ได้อ่ะครับว่าที่จริงแล้ว..........
ผะ ผมก็ ชะ ชอบ เห่ยไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ดิไม่ได้ชอบ แค่ความรู้สึกดีๆก็พอแล้วครับ T _ T บ้าป่ะครับคือมีเด็กหล่อๆแบบนี้เข้ามาเสี่ยวทุกวันก็ต้องคิดอะไรบ้างแหละฮรือ ผมไม่ได้ง่ายนะครับแค่ไอ้เด็กตุ๊ดนี่มันหล่อเกินไป หลังจากหุหาร์ณคืนทรหดที่ผ่านมามันทำให้มันได้รู้ความรู้สึกของตัวเองมากขึ้น ว่าที่ผมเจ็บปวดขนาดนั้น ร้องไห้ขนาดนั้น เซฮุนคงไม่ใช่แค่เด็กนักเรียนคนนึงสำหรับผมอีกต่อไปแล้ว แล้วยิ่งวันต่อมาไอ้เด็กบ้านี่ดันมาบอกชอบผมซึ่งๆหน้าเล่นเอาผมไปไม่ถูกเลยครับ ไม่ใช่อะไรนะครับ ผมฟังไม่ทัน................ล้อเล่นครับ U _ U แง้ เล่นมาบอกหลังจากที่ผมโดนพี่ยุนโฮกระชากไปจูบละไอ้นี่ก็โผล่มาสกายคิดแบบนั้น สมองผมปรับตัวไม่ทัน ไหนจะเรื่องในรถที่เซฮุนพยายาม เอ่อ ที่จะขโมยจะ จูบ ผมอีกต่างหาก เห่ย !!! จะบอกว่าผมไม่ได้เคลิ้มนะครับ U _ U !!! แค่บรรยากาศมันพาไป กลิ่นแก็สโซฮอลมันทำผมเมาๆๆๆๆๆ
"หึ่ย ไอ้เด็กบ้าเอ้ย"
ผมขยี้หัวของเซฮุนที่หนุนไหล่ผมเบาๆด้วยความหมั่นไส้
"อื้อ แต่ผมชอบครูมากกว่าคิตตี้นะครับ........."
"!!!!!!!!!"
คำละเมอจากเซฮุนเมื่อกี้ภึงมันจะเบาและพึมพำมากๆๆๆๆๆๆๆ แต่หูเจ้ากรรมของผมก็ดันไปได้ยินเข้า มะ มันเหมือนมีอะไรมาสะกดจิตให้ผมต้องนั่งแข็งทื่อทันทีที่ได้ยินคำนั้น โอ้ย ไอ้บ้า ไอ้เด็กตุ๊ด แค่ไอ้หัวของนายที่มันหนุนไหล่ผมอยู่นี่ผมก็ตายอยู่แล้ว จะ จะ จะมาบอกชอบอะไรกูอีกครับ กูจะแปลงร่าง !!!! U _ U
"โอ้ย ไอ้สัสปวดหลัง ชิบหาย"
"บ่นไปดิมึงนอน หนุนไหล่ครูทั้งทาง"
"ห่ะ หนุนไร"
ผมบิดหลังไปมาและหันไปถามไอ้จงอินที่กำลังขนกระเป๋าลงจากรถให้ไอ้คยองซู ตอนนี้พวกเราถึงที่พักที่ระยองละครับ ลงรถมาครูบอกพน.เจอกันแต่เช้าขึ้นเรือไปเกาะแล้วก็หายไปกับสายลม แถมยังหน้าแดงๆด้วยสงสัย อากาศร้อนมั้งครับ
"โถ่ ไอ้สัสนี่มึงหลับจริงเหรอวะกูนึกว่ามึงกะเนียนนอนซบไหล่ครู"
ไอ้ชานยอลที่เพิ่งลงจากรถมาตบหัวผมเบาๆและขยี้หัวตัวเองอีกสองสามครั้งเพื่อจัดทรงผม................คือหัวมึงแทบไม่มีผมเหลือให้มึงจัดแล้วครับสัส อย่ามโน
"เห่ย 555555555555555555555555555555 จะ จริงปะวะ 5555555555 ไอ้สัสเขินเลยกู 55555555555555555555555555"
"ช่วยหุบยิ้มมึงด้วยครับอีตุ๊ดกูกลัว"
ไอ้เฉินที่ลงมาเป็นคนสุดท้ายของกลุ่มพูดขึ้นและโยนกระเป๋าเป้ที่ผมฝากไว้กับมันมาให้ พลางหัวเราะและยิ้มไม่หยุด ไอ้สัส จริงป่ะครับเนี่ยหัวผมได้สัมผัสไหล่นุ่มๆของว่าที่แม่ของลูกในอนาคต
ตบผมทีครับ 55555555555555555555555555555555555555555555555
เพลี้ย !
"เหี้ยไรวะ ไอ้เฉิน!"
ผมต้องสะดุ้งทันทีเมื่ออยู่ๆไอ้เฉินที่มองหน้าผมนิ่งอยู่สักพักก็เข้ามาตบหน้าผมซะงั้น ไอ้สัสละไม่เบาแรงเลย! หน้ากูใช้ทำมาหากินนะครับ !
"หน้ามึงเหมือนกำลังสื่อว่าอยากให้ใครตบ"
ไอ้เฉินยกมือขึ้นมาและวนๆเป็นวงกลมตรงหน้าของผม
"ระ เหรอวะ 5555555555555555555555555555555555555 ไม่เป็นไรกูไม่โกรธ 55555555555555555555555555555555555 กูมีความสุข 555555555555555555555555555555555555 อ้าวเฮ้ย รอกูด้วย 555555555555555555555"
ผมรีบหยิบกระเป๋าเดินทางและรีบวิ่งตามกลุ่มไปเมื่อรู้ว่าไอ้พวกนั้นมันได้เดินเข้าโรงแรมไปแล้ว แหม่ เห็นกูอินเลิ้บหน่อยทำเป็นหมั่นไส้นะพวก มึง 55555555555555555555555555555555555555555
หลังจากที่เข้ามารวมกลุ่มกับห้องหน้าเคาท์เตอร์ได้สักพักก็มีครูประจำสายชั้นของพวกผมลงมาชี้แจงการเข้าพักและกำหนดการอื่นๆซึ่งผมก็ไม่ได้ฟังครับ คิดถึงครูอย่างเดียวเลย คริ แต่เป็นอันสรุปๆได้ว่าวันนี้เราจะพักที่ระยองจนถึงพรุ่งนี้เช้าก็ไปเจอกันที่ท่าเรือตอน 9 โมงเช้าก็ ประมาณนี้แหละครับ ว่าแต่.....ครุลู่หายไปไหนวะครับตั้งแต่ลงจากรถมานี่ยังไม่เห็นเลย - _ -
หลังจากที่ฟังหนดการเสร็จพวกผมก็แยกย้ายกันเข้าห้องซึ่งสรุปได้ว่าไอ้จงอิน คยองู ผม จงแด อยู่ห้องเดียวกัน ส่วนไอ้ชานยอลกับแบคตอนแรกมันจะได้อยู่ห้องกับห้องอื่นครับเพราะแม่งคนเต็ม แต่ไอ้ชานยอลครับบ้านรวย ไอ้นี่เปิดห้องใหม่นอนกับไอ้แบคสองคนเลย คือกูก็พอเดาทางถูกอ่ะครับว่าเปิดไปทำไรกัน ส่วนผมนี้เซ็งสุดครับ อยากนอนห้องเดียวกับครุลู่.........ซึ่งแม่งก็ทักห้องผมไปแค่สามห้อง ประเด็นอยู่ตรงที่ว่าพอไปขอนอนด้วยแล้วครูถีบออกนอกห้องมาครับ สงสัยกลัวอดใจไม่อยู่จับผมปล้ำแน่เลย > _ <
"เห้ย ฮุนกูจะออกไปซื้อของกันแถวโรงแรมมึงจะไปป่ะวะ"
"หา กูไม่ไปวะร้อน"
หลังจากที่เราเข้าห้องมาและจัดของกันเรียบร้อย.....จะเรียกว่าจัดของก็จะยังไงๆอยู่อ่ะครับคือพวกกูแค่โยนกระเป๋าเข้ามุมใครมุมมันแล้วมานั่งเล่นเกมส์ ไอ้จงอินที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำโดยมีไอ้คยองซูเดินตามออกมาติดๆชวนผมกับไอ้เฉินลงไปดูของที่ข้างล่างโรงแรม บางทีผมก็สงสัยนะครับว่าพวกแม่งนี่เป็นคนกันรึเปล่าเล่นไพ่มาตลอดทางรถพอถึงที่พักปุ๊บจะออกไปเที่ยวต่อเลย กูว่าแม่งไม่ธรรมดาละพวกมึง
"เห่ยๆกูไปๆ รอแป่บ"
ไอ้เฉินที่อยู่ในกางเกงบอกเซอร์สีแดงรีบลุกขึ้นจากเตียงและไปสวมกางเกงขายาวพร้อมกับเซตผมหน้ากระจกอย่างว่องไว
"มึงไม่ไปแน่นะ"
ไอ้จงอินที่กำลังจะเดินออกจากห้องหันมาถามผมอีกรอบ
"เออออออ กูขี้เกียจ"
"แต่ครูลู่หานก็จะไปวะเนี่ยโทรนัดพวกกูไว้ละ"
"!!!!!"
หลังจากที่ได้ยินคำว่าลู่หานร่างของผมก็ดีดตัวเองขึ้นจากเตียงอย่างรวดรเวก่อนที่จะพุ่งไปที่หน้าห้อง
"เร็วเลยนะมึง................."
"โอ้ยไอ้สาสสสสสสสสสสสสสสสสสสส เพลียชิบหาย"
ผมรีบพาตัวเองเข้าห้องมาและพุ่งไปยังเตียงเพื่อนอนแผ่ โอ้ยไอ้สัสโคตรปวดขาอ่ะครับ เดินซื้อของแทบขาหักเดินไปกินไปเดินไปกินไปกูจะบ้าครับ ไอ้พวกเหี้ยนี่ก็พากกันหลอกผมได้เนียนเหลือเกินบอกว่าครูลู่จะไปๆๆๆๆ ไปแม่งดิครับ หลอกผมลงไปถึงชั้นล่างแล้วล็อคคอผมลากออกจากโรงแรม ให้เหตุผลว่าถ้าขาดผมไปพวกมันคงเที่ยวไม่หนุก ก็แน่ดิครับเล่นให้ผมแอ๊บหล่อไปขอต่อราคาของกับกระเทยเจ้าของร้านแม่งแทบทุกร้านแล้วผมจะไม่ว่าอะไรเลยถ้าอีเจ๊เจ้าของร้านไม่เอาของใส่ถุงไปลูบตูดผมไปแบบนี้ !!!
"เห่ยตุ๊ด ในฐานะที่มึงทำให้พวกกูได้ของถูกกัน พวกกูเลยขอตอบแทนมึงเล็กๆน้อยๆ"
ไอ้จงอินที่เข้าห้องมาเป็นคนสุดท้ายพูดขึ้น
"ไร"
ผมตอบไปสั้นๆตามฟอร์มคนเล่นตัวครับ
"มึงรอดูละกัน"
"ไรของพวกมะ.............."
"เห่ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เซฮุนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นไรมากป่ะเนี่ยๆๆๆๆๆๆๆๆ T _ T"
อยู่ๆครูลู่หานก็วิ่งพุ่งหลาวเข้ามาให้ห้องของพวกผมพร้อมกับรีบวิ่งเข้ามาจับนู้นจับนี่ผมไปมาอ่างลุลน
หะ เหี้ยไรวะเนี่ย
"ก็ที่มึงโรคกระเพาะกำเริบไงสัส ที่เดินซื้อของอยู่แล้วมึงก็ล้มไปกองกับพื้นเลยไงๆๆๆ"
ไอ้คยองซูพูดขึ้นพลางใช้เท้าเขี่ยขาของผมเบาๆ
อ่ะ อ่อออออออออออออออออออออออ กูรู้ละครับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"อะ โอ้ยยยยยยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โคตรทรมานอ่ะครับครู แม่งเจ็บตุ้บๆๆๆๆๆๆตรงท้องเนี่ย เจ็บมาทรมานไม่ไหวแล้วครับ โอ้ยๆๆๆๆๆๆ สงัสยงี้นอนอัดๆเบียดๆกับไอ้เฉินไม่ได้แน่อ่ะครับครู โอ้ยจาตายแล้ว"
พอรู้แผนเท่านั้นแหละ แอคติ้งกูออกลายทันที จากที่ผมนอนนิ่งๆอยู่บนเตียงตอนนี้ผมได้กลายร่างเป็นหนอนน้อยขดไปมากลิ้งๆๆๆอยู่บนเตียงพร้อมทำสีหน้าทรมานสุดชีวิต
"เห่ยทำไงดีอ่ะๆๆๆ T _ T ป๋านายเล่นครูตายแน่วะ จงอินๆๆๆๆ อุ้มเซฮุนไปห้องครูทีเดี๋ยวครูไปเรียกอี้ชิงมาให้ๆๆๆ"
"อะ เอ่อไม่ต้องครับครูๆๆ ผะ ผมยังไหว แค่อยากได้ไรอุ่นมาประคบท้องกับอยู่ในห้องโล่งๆก็พอแล้วครับ"
ผมรีบฉุดแขนครูไว้ก่อนที่ครูจะเอาไปบอกครูอี้ชิง คือถ้าเอาไปบอกนี่ก็ว่ากูไม่รอดถ้าครูลู่หานรู้ความจริงอ่ะครับ -_-
"งั้นๆๆๆๆๆ เอาไงดีวะ งั้นมานอนห้องครูก่อนแล้วกัน พรุ่งนี้ถ้าดีขึ้นก็ค่อยกลับมาเอาของกับเพื่อน โอเคนะ"
"โอเคครับ :-) !"
"หายเจ็บยัง U _ U"
"เห่ยครูเลิกมองผมเป็นคนติดไข้มาลาเรียได้ละครับ เจ็บท้องแค่นี้ไม่ถึงตายสักหน่อยขึ้นมานอนบนเตียงได้แล้ว"
หลังจากที่ผมอาบน้ำและแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยผมก็รีบวิ่งไปหน้าห้องของครูลู่ห่านก่อนที่จะแอคติ้งเป็นคนป่วยหนักพักผ่อนน้อยเข้าไปในห้องของครูซึ่งพอผมเข้ามาในห้องเท่านั้นแหละครับครูก็รีบพาผมไปส่งบนเตียงพร้อมกับนั่งลงกับพื้นพร้อมมองผมไม่ละสายตาด้วยความเป็นห่วง
ทำไมกูรู้สึกผิดจังครับ U _ U
ห้องของครูก็ไม่ต่างห้องจากของพวกผมสักเท่าไหร่แค่จากสองเตียงกลายมาเป็นเตียงเดียวแต่ขนาดคิงไซส์เท่านั้น หูย คิงไซส์นี่แค่คิดว่าได้นอนกับครูก็สยิวกิ้วกิ้บก้าวแล้วครับกิ้วๆๆๆๆ
"ปกติทำไงถึงหาย"
ครูที่ยอมขึ้นเตียงมาได้หันมาหาผมด้วยสีหน้าจริงจัง............
โอ้ยไอ้เหี้ย ถึงจะห่างกันตั้งสองสามช่วงแขนแต่ทำไมผมใจเต้นขนาดนี้วะครับ !!!!
"เอ่อ ก็ เอาของอุ่นๆประคบท้อง มั้งครับ"
ผมยกแขนขึ้นมาเกาหัวตัวเองอย่างงงๆ คือกูงงตัวเองครับ หาเหตุมาอ้างไม่ได้สมองแม่งคิดแต่เรื่องครู
"เอาไงดีวะ ในห้องก็ไม่มีของไรอุ่นๆเลย U _ U"
"ก็ตัวครูไงครับ"
เอ้าชิบหาย..................................กูพูดอะไรออกไปครับ
"เอ่อคือ ผะ ผมไม่ได้ตั้งใจ จะ"
"............................"
"เอ่อคือ........................"
"แค่คืนนี้"
"เห่ย !"
ผมต้องสะดุ้งโย้งขึ้นมาทันทีผมครูลู่หานได้ขเยิบเข้ามาใกล้ๆผมและนอนลงพร้อมกับเอาแผ่นหลังของครูแนบชิบเข้าไปกับบริเวณหน้าท้องของผมสัมผัสที่อุ่นๆทำให้ผมต้องเกร็งท้องขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ แม้จะมีเนื้อผ้าที่คั่นกลางระหว่างตัวผมและครูอยู่แต่ผมก็สามารถรับรู้ได้ถึงความเขินอายของร่างเล็กที่ถูกส่งออกมาด้วยการสั่นไปทั้งร่างกาย
ป๋าครับ...........................ผมไม่เคยโกหกใครแล้วมีความสุขเท่านี้มาก่อนลยครับ T _ T
"ห้ามเอาไปบอกใคร......................ไม่งั้น...............ปิกาจูนายหายแน่เซฮุน"
เป็นคำขู่ที่น่ากลัวที่สุดในโลก...........................
ผมหัวเราะออกมาเบาๆพร้อมกับค่อยๆดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มผมและครูไว้................และในที่สุดผมก็ตีดสินใจโอบร่างบางที่หันหลังให้ผมอยู่หน้าด้วยความกังวลบวกความเขินอายนิดๆผสมความหื่นหน่อยๆ
"ถ้ามากกว่านี้เอ็งตาย"
ถึงแม้ผมจะไม่รู้ว่าตอนนี้ครูจะทำหน้ายังไงอยู่แต่เดาจากเสียงที่ส่งออกมาแล้วคงเดาไม่อยากครับว่าต้องเขินชิบหายอยู่แน่เลย..................โอ้ยไอ้สัส ผมว่าผมไม่อยู่ดีแล้วสครับเข้าใจอารมณ์ไอ้เอ็ดเวิดอะไรนั่นเลยที่ได้กอดได้จูบขนาดนี้แต่ทำอะไรมากกว่านั้นไม่ได้ คือแม่งต้องสู้กับใจตัวเองและมารที่อยู่ในหัวที่คอยบอกว่าเอาแม่งเลยๆๆๆๆๆๆ อยู่อ่ะครับกูจะบ้า
"ขอบคุณนะครับ"
ผมที่เงียบอยู่นานเพราะกำลังต่อสู้กับความคิดของตัวเองได้พูดขึ้น
"ก็นายเจ็บ ครูต้องดูแล.............."
"สำหรับไหล่บนรถ "
ผมกระซิบที่ข้างหูช้าๆและหลับตาลงอย่างพอใจเมื่อสังเกตุไปที่แก้มของครูแล้วเห็นว่ามันกำลังแดงไปหมด
....................
แย่แล้วครับ................................
ผมว่าผมชอบครูจะแย่แล้ว !!!!!!
