Squareroot 14

Squareroot 14

            "คือเรวูฟ เนกาวูฟ อาฮุ้วววววววววววววววววววววว"

หมาที่ไหนวะแม่ง...................

            "อาซารังเฮโยนันนึลแดโกนอนนึลนยอ !!!"

มายงมาโย่เหี้ยไรครับกูจะนอน............

            "อนยอลซอลแตโบแนลซกา ออบซ๊อออออออออออออออออออออออออ อ๊ายยยยยยย !!!"

            "ไอ้สัสมึงคลอดลูกเหรอไอ้เหี้ยมาแหกปากไรวะกูจะนอน !!!!!"

ในที่สุดผมก็ทนไม่ไหวกับเสียงของไอ้สองตัวที่กรีดร้องอยู่หน้าทีวี พร้อมกับโยนหมอนที่อยู่ข้างๆใส่พวกมัน
ไอ้สองตัวนี่แม่งไม่ใช่ใครครับไอ้จงอินกับไอ้เฉินมัน เเล้วเพลงที่ไอ้พวกนี้ร้องกันเพลงอะไรน่ะหรอครับ ?
ก็เพลงวงใหม่ของไอ้วงตุ๊ดๆอ่ะครับวงไรน่าที่มักเน่น้องลงน้องเล็กไข่ไม่เล็กของฝั่งเคหล่อๆหน่อย
เอ็กซงเอ็กโซรเป็ดโปรอะไรของมันก็ไม่รู้ คัมแบคปล่อยเพลงมาชื่อ wolf ครับ เฟ่ดเฟ่มาอย่างเท่โคตรบอยแบร์ดนแต่พอกูได้ฟังเพลงเท่านั้นแหละ.................โหไอ้หี้ยกูนึกว่ากูหลงป่า มาหงมาหอนท่าต้นมงต้นไม้อีกบอกตรงๆนะครับเพลียแทน ส่วนไอ้คนที่ดำๆหน้าง่วงๆที่ชื่อไค ผมฮามากตอนเห็นผมมัน กูหนักหัวแทนครับถักเปียต่อผมอยากถามสไตล์ลิสชิบหายว่าโกรธไรไอ้ไคมันมา ตอนแรกว่าไคหนักแล้วมาเจอเซๆฮุนๆไรนี้แหละผมแทบดิ้นเลยไอ้เหี้ยผมมึงหรือไม้ปัดฝุ่นบ้านยายกูว่ะครับ เห็นหัวละอยากเอามาไถแดกมาก

            "มึงก็นอนไปดิ ไอ้ชานยอลกับแบคแม่งยังไม่เห็นตื่นเลย มึงประสาทหูอ่อนเองอ่ะด่าพวกกูไม"

ไอ้เฉินโยนหมอนกลับมาใส่ผมพร้อมกับทำท่าหมาป่าต่อ

กูว่ามึงไม่ไหวละไอ้เชี่ย

            "นอนห่าไร กูตื่นละ หลับไม่ลง"

ผมขยี้หัวด้วยความง่วงพร้อมกับดูนาฬิกาที่ข้อมือ 

5 โมงเย็น...................

มึงจะนอนแดกบ้านแดกประเทศชาติเหรอครับเซฮุน 

            "ไปห้องน้ำละสัสจะขี้"

ผมลุกขึ้นจากเตียงก่อนที่จะลุกเดินไปยังห้องน้ำ ถึงผมจะบอกว่าขี้แต่จริงๆแล้วระบบขับถ่ายกูไม่ได้ดีขนาดนั้นครับ กูเข้ามาล้างหน้าให้หายสร่างเฉยๆ ผมก้มหน้าลงเอามือกรองน้ำจากก็อกก่อนที่จะเอามาลูบหน้าตัวเองช้าๆ ผมเงยหน้าขึ้นพร้อมกับเสยผมที่ลงมาปิดใบหน้าของผมขึ้น ผมเพ่งภาพสะท้อนของผมในกระจกและค่อยไล่ไปตามตา จมูก และมาหยุดลงตรงที่ปากของผม..........ผมยกนิ้วโป้งมาไล่เลี่ยไปตามริมฝีปาก................ไอ้สัสเอ้ยสัมผัสนั้นยังอยู่ สัมผัสจากครูลู่หาน กูไม่อยากเล่าหรอกครับแม่งดราม่าแต่ถ้าผมไม่เล่าเรื่องแม่งก็จะดำเนินเรื่องไปแบบงงๆละสรุปคือกูผิดงั้นกูจะเล่าครับ หลังจากที่ครูกับผมกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มละอยู่ๆครูก็มาผลักผมออกพร้อมกับวิ่งออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว ไอ้ผมแม่งก็นั่งเอ๋ออยู่ประมาณ 5 นาทีเรียบเรียงเหตุการ์ณว่านี่กูทำไรผิด สุดท้ายคิดไม่ออกเลยเดินกลับห้องแบบงงๆ แล้วก็นอนแบบงงๆ แต่ก่อนนอนนี่ก็คิดแบบงงๆไปมาประมาณ 5567469 ล้านรอบกว่าจะได้นอนนี่ก็ ตี 4  ไอ้ตอนแรกก็คิดมากดราม่าไปถึงเรื่องไอ้พี่ยุนโฮ แต่พอเริ่มได้สติก็เริ่มคิดว่านี่เป็นเพราะกลิ่นปากหรือกลิ่นเต่าผมป่ะวะครูถึงผลักออก งงครับ 

            "ไอ้ฮุนเร็วๆหน่อยเว่ย ฉี่กูแตกละ ชักว่าวอยู่หรอมึงอ่ะไอ้เหี้ยเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

เสียงไอ้เฉินที่ดังมาจากข้างนอกพร้อมกับแรงเคาะประตูที่ดังปึงปังทำให้ผมต้องสะดุ้งและรีบล้างหน้าอีกรอบ 

            "ชักว่าวพ่องอ่ะสัส"

ผมเปิดประตูออกไปพร้อมกับชูนิ้วกลางฟัคยูฟาเธอร์ให้ไอ้เฉินมัน ผมเดินมาที่เตียงและมองไปรอบๆห้องไอ้ยอลกับไอ้แบคนี่ก็นอนกกกันบนโซฟาตอนแรกผมนี่ชื่นชมมากโหมึงเสียสละให้เพื่อนแต่พอได้ยินเสียงไอ้แบคครางมาเป็นระยะๆกูรู้เลยแม่งมีจุดประสงค์นี่เอง เตียงห้องเราแบ่งเป็นสองเตียงครับแล้วเสือกเป็นเตียงเดี่ยวอีกผมนี่แม่งต้องนอนเบียดกันกับไอ้เฉินแต่ละคนก็ตัวโคตรควายเลยครับต้องเนื้อแนบเนื้อ ถ้ารู้ว่าจะเบียดกันงี้ผมยกโรงแรมในเมืองมานอนด้วยละอ่ะครับจริง

            "คยองซูล่ะวะ"

ผมถามไอ้จงอินที่ยังคงเนกาวูฟๆๆๆเหี้ยไรของมันอยู่

            "ออกไปเตรียมบาร์บีคิว "

            "ห่ะ บาร์บี้เหี้ยไรนะ"

            "บาร์บี้บ้านอากงมึงอ่ะครับตุ๊ด วันนี้พวกเพื่อนจะจัดปาร์ตี้ริมหาดกัน อยู่ๆก็มาปลุกเตี้ยของกูไปช่วยทำพวกของแดกแต่เช้าละเนี่ย"

            "เอ้าชิบหายละไมกูไม่รู้เรื่องวะ"

ผมเดินไปหยิบกางเกงบอลที่อยู่ในกระเป๋าขึ้นมาพร้อมกับถอดตัวเก่าออก
ระดับนี่ไม่มีอายละครับพ่อบอกว่ามีของดีต้องโชว์

            "ก็มึงมัวแต่นอนละเมอะครางครูลู่ๆๆไงครับไอ้สัส กูนึกว่าผี"

ไอ้เฉินเดินออกมาจากห้องน้ำและพูดขึ้น มึงว่ากูไม่ได้ครับ ของแบบนี้แม่งมันมาจากใจ

            "แล้วเพื่อนนัดกันกี่โมงวะ"

            " 6 โมงนี่แหละมั้งกูก็ไม่รู้ เอ้อๆๆๆ 6 โมงๆๆๆ คยองซูไลน์มาบอกกูเมื่อกี้ๆๆ"

ไอ้จงอินจิ้มๆไอโฟนมันสักพักก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาบอกพวกผม

            "งั้นเดี๋ยวกูออกไปก่อนเลยกูหิวละเนี่ย เดี๋ยวจะได้ไปช่วยเพื่อนจัดไรรอด้วย"

ผมบอกไอ้จงอินกับไอ้เฉินก่อนที่กำลังจะเดินออกจากห้อง

            "โหไปหาของแดกหรือไปหาเมียครับจุ๊กกรู๊วววววววววววว"

เสียงที่โฮ่หิ้วมาข้างหลังของไอ้จงอินต้องทำให้ผมหันไปถามด้วยความสงสัย เมียไรวะ
นู้นเมียกูอยู่ญีปุ่นนู่นโซระอ่ะครับสัส

            "ครูลู่หานไงครับ โถ่ใสใสทำมาเป็นไม่รู้เรื่อง"

            "คะ ครูไปด้วยอ่อวะ"

ผมถามไอ้จงอินอย่างงงๆ งงด้วยความดีใจรู้จักป่ะครับตอนแรกผมก็ไม่รู้จักหรอกแต่คือตอนนี้กูเป็นอยู๋กูเลยรู้จักครับ คือมันงงๆนะครับแต่กูแม่งมีความสุขแค่ได้ยินชื่อนี่หูก็ตั้งละครับ หูนะครับไม่ใช่หร.......ถุ้ยทะลึ่ง

            "ก็ครูเค้าเป็นคนเสนอความคิด ครูเค้าก็ต้องอยู่ดูดิวะ ไอ้กาก"

ครู..................ครูจะมาใช่ไหมครับ ?

            "อีกไกลแค่ไหน จนกว่าฉันจะใกล้ บอกที อีกไกลแค่ไหนจนกว่าเธอจะรักฉัน เสียที มีทางใดที่อาจทำให้เธอสนใจ ได้โปรด บอกกับฉันให้รู้ที ว่าสุดท้ายแล้วฉันยังมีความหม๊ายยยยย"

ไอ้สัส..................จึกที่ใจ..........................

ผมนั่งเม้อมองไอ้เฉินกับเพื่อนต่างห้องกำลังแย่งกันร้องเพลง ตอนนี้เป็นเวลา 2 ทุ่มกว่าๆและที่นี่ก็คือสถานที่จัดปาร์ตี้บาร์บีคิวที่เพื่อนช่วยกันจัดขึ้นมาเพื่อสังสรรค์กัน.......แป่บครับคือกูไม่คุ้นกับการบรรยายแบบนี้ ขอใหม่ๆๆๆ มาละครับ เอ้อตอนนี้ผมก็อยู่ที่ริมทะเลครับนั่งดูคนอื่นปิ้งๆย่างๆปลาหมึกกุ้งหอยปูปลากัน ส่วนผมนี่ก็เดินไปชิมนู้นชิมนี้ละกลับมานั่งที่เดิมฟิลแม่งเฟลแปลกๆ....ก็จะไม่แปลกได้ยังไงละครับ

ก็ ก็ ก็ ฮื่ออออออออออออออออออออออออออ ครูลู่หลบหน้าผมอ่ะดิ T _ T !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ตอนเดินเข้างานมาครั้งแรกตอนประมาณเกือบทุ่มเห็นครูกำลังยกถึงน้ำแข็งคนเดียวไอ้เราก็จะเข้าไปช่วยแต่พอเดินเข้าไปเท่านั้นแหละครูรีบวางถังน้ำแข็งแล้วเดินหนีผมเฉย ไหนจะเมื่อกี้ที่ผมชวนกินหนม ก็บอกไม่เป็นไรแล้วเดินไปหาไอ้จงอินเดินไปหาเฉยๆผมไม่ว่านะครับนี่เล่นไปกินขนมกับไอ้จงอิน....แล้วผมละ !!!!!!!

            "เห้ย ไอ้ฮุน !!!"

            "ห่ะ"

ผมหันไปตามเสียงเรียกของจงอินที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะข้างที่ย่างบาร์บีคิว...และข้างๆนั้นก็คือครูลู่หานนั่นเอง

            "มานั่งแทนกูหน่อยดิกูจะไปฉี่ๆๆๆๆๆ"

            "เห้ย ไม่เป็นไร"

ผมรีบบอกปัดไอ้จงอินทันที โห ไอ้เหี้ยมึงจะกลัวใครมาแย่งครับไอ้สัส
ให้กูไปนั่งข้างครูงี้ครูไม่อึดอัดตายห่าเหรอ ไหนจะกูที่ต้องเฟลแดกอีก

            "ไม่เป็นไรเชี้ยไร กูไม่ได้ขอ กูบังคับ!"

ผมเกาหัวอย่างช่วยไม่ได้และจำใจต้องเดินไปนั่งแทนที่มัน ระหว่างที่ผมกับมันเดินสวนกันนั่นมันได้เรียกผมเข้าไปหาพร้อมกับทิ้งคำส่งท้ายไว้...

            "จะเคลียร์ไรแม่งรีบเคลียร์ กูอึดอัดแทน"

มันตบบ่าผมเบาๆและเดินจากไป...............

ตั้งแต่เป็นเพื่อนกับมึงมาวันนี้เหละกูอยากเลี้ยงเกมส์มึงมากเลยไอ้ดำ..

           

            "อ่า นะ น้ำมั้ยครับ"

ทันทีที่ผมทิ้งตัวลงไปข้างครูบรรยากาศเงียบชิบหายก็คืบคลานเข้ามา.................ผมเห็นท่าไม่ดีเลยยื่นแก้วน้ำในมือให้ครูพร้อมกับถามออกไป

            "................."

มีเพียงร้อยยิ้มบางๆที่ส่งกลับมาพร้อมกับใบหน้าที่ส่ายไปมา.............

ไอ้สัส นะ นี่ผมทำไรผิดไปจริงๆป่ะวะเนี่ย
เรานั่งกันอยู่แบบนั้นเป็นเวลาร่วมเกือบสิบนาที ทั้งๆที่บรรยากาศรอบมีแต่เสียงเพลงและเสียงหัวเราะแต่ผมกลับไม่รู้สึกสนุกเลยสักนิด ครูไม่พูดอะไรเลยสักคำ มัวแต่นั่งนิ่งเงียบอยู่นั้น เอาวะ ไม่มีเหี้ยไรจะเสียละ....................

พรึ่บ !!!

ทันทีที่ผมตัดสินใจรวบรวมความกล้า + พลังรักในตัว วางมือลงข้างๆมือครูที่วางอยู่บนเก้าอี้และใช้นิ้วก้อยพาดไปทับนิ้วก้อยครูเบาๆ ครูก็สะดุ้งเล็กน้อยก่อนที่จะดีดตัวเองขึ้นจากเก้าอี้และเดินหนีไปอย่างว่องไว.....................
คะ คือ.................. ทำไมมันไม่เป็นเหมือนที่กูคิดวะครับเนี้ย !!!
ปกติต้องแม่งหันหน้ามาเจอหน้าผมที่ยิ้มแล้วบอกเราดีกันนะก่อนที่จะเขินหน้าแดงและกอดกันกลมตามฉบับนิยายแจ่มใสไม่ใช่รึไงครับ ทำไมผลมันออกมาเป็นแบบนี้

            "ไอ้เหี้ยรีบตามไปดิวะ !!!"

ไอ้จงอินรีบวิ่งเข้ามาโบกหัวผมก่อนที่จะผลักผมให้วิ่งตามครูไป ผมที่กำลังเรียบเรียงเหตุการ์ณในหัวอยู่พอได้เครื่องเร่งจากเเรงตบของไอ้จงอินก็รีบออกตัววิ่งตามครูไปอย่างรวดเร็ว

            "โว้ย เลิกตามมาดิวะไอ้เด็กบ้า!"

แฮ่ก คะ คือกูก็อยากหยุดครับ กูเหนื่อยจะตายห่าละ ครูนี่คนหรืออะไรทั้งวิ่งเร็วทั้งยังไม่เหนื่อย หะ เห็นใจคนตามตื้อบ้างครับ แกล้งสะดุดล้มแบบเคะในเรื่องอื่นก็ได้ ผะ ผมไม่ว่า จะ เป็นลม กะ กูต้องการน้ำ

            "คะ ครู หยุดก่อนดิวะ !!"

แรงพูดแทบจะไม่มีหะ ให้กูตะโกนอีก เอ้อ ดี ตายครับกูตาย

            "ครูฟังผม กะ ก่อนดิวะ !!! โอ้ย !!!!"

            "เซฮุน !!!!!"

....................... คะ คือ ขอข้ามได้ไหมครับ ไม่อยากบรรยาภาพตอนนี้สักเท่าไหร่....
ในที่สุดผมก็งัดแรงขาเฮือกสุดท้ายขึ้นมาเพื่อที่จะตามไล่คนที่อยู่ข้างหน้าถึงมันจะห่างกันมากๆแต่ผมก็อยากจะเอื้อมมือออกไปคว้าครูไว้ด้วยความหวังที่ว่าผมจะสามารถหยุดครูไว้ได้......แต่ด้วยความที่ปกติผมเป็นคนที่ไม่ได้วิ่งอะไรสักเท่าไหร่มะ มันเลยทำใหผมต้องสะดุดขาตัวเองและล้มลงไปกลิ้งกับพื้นทราย อื้อหื้อไอ้สัส คลื่นนี่ก็เข้าฝั่งโคตรรู้เวลาเลยครับ กูล้มไปซัดเข้าปากกูเต็มที่ เค็ม   ถึงตอนนี้ผมก็เข้าใจฟิลของไอ้พวกพระเอกหนังที่นางเอกกำลังจะหนีไปที่อื่นเลยนครับตอนแรกก็ว่ามันโง่อยู่กันตั้งไกลมันยื่นมือไปแบบนั้นมันจะถึงเปล่าครับ เเต่ตอนนี้กูเข้าใจเเล้วความแม่งฟิลลิ่งล้วนๆ  

            "ปะ เป็นอะไรมากเปล่าๆๆๆๆๆๆๆ มีแผลตรงไหนป่ะเนี่..............."

ครูที่วิ่งกลับมาพยุงผมขึ้นปัดทรายตามเสื้อให้ผมพร้อมกับถามด้วยความเป็นห่วง ผมมองคนข้างหน้าด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ก่อนจะรู้ตัวว่าตัวเองคิดอะไรร่างกายของผมก็สั่งการให้โอบร่างเล็กมาไว้ในอ้อมกอดเสียแล้ว ..........

            "นี่ดิครับ ครูคนเดิมของผม"

ผมกระซิบข้างหูเบาๆพร้อมกับกระชับกอดนั่นแน่น

            "ปะ ปล่อย"

ครูลู่หานสะบับตัวเล็กน้อยในอ้อมกอดของผมเพื่อเป็นการบอกความต้องการ

            "ผมชอบครู"

คนในอ้อมกอดผมหยุดนิ่ง

            ".............."

            "ผมชอบครู"

            "ครูเป็นครู นายเป็นนักเรียน มันเป็นไปไม่ได้เซฮุน"

แม้เสียงนั่นจะเบาเหลือเกินแต่ผมก็สามารถรับรู้ได้
ผมปล่อยครูจากอ้อมกอดของผมพร้อมกับเกาหัวพร้อมกับตัดสินใจพูดออกไป

            "มันเป็นไปไม่ได้หรือครูไม่อยากให้มันกันแน่วะครับ ครูคิดมากไปรึปล่า"

            "นายต่างหากที่คิดน้อยเกินไป !!! "

ผมต้องสะดุ้งเมื่อครูตะคอกเสียงดัง ดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำใสๆนั่นกำลังจ้องมองมาที่ผมด้วยความรู้สึกที่ผมไม่สามารถเดาได้

            "ถะ ถ้าคนอื่นรู้ นายจะเป็นไง ครูจะเป็นยังไง ถะ ถ้านายโตขึ้นล่ะ ถ้านายเกิดเจอผู้หญิงที่สวยกว่าที่มีทุกอย่างที่นายมี ความรู้สึกตอนนี้มันก็แค่หลงไปเท่านั้นนายยังมีอนาคตอีกไกล ถ้าเราสองคน ฮึก รักกัน มันจะเป็นยังไง มันไม่ง่ายนะเซฮุนมันไม่ง่าย นายจะต้องเจอกับสายตาของคนอื่นที่มองมาทางนายอย่างรังเกียจ นายต้องเจอกัยเสียงนินทา นายต้องทนกับการที่ถูกตัดสินจากภายนอก นายแน่ใจได้ยังไงว่าถ้านายกับครู ฮึก เป็นมากกว่านี้แล้วทุกอย่างมันจะโอเค ห่ะ !!! นายจะเอาแต่ใจตัวเองแล้วบอกว่าผมรักครูๆๆๆๆๆๆ มันไม่ได้นะ มันไม่ง่ายขนาดนั้น รู้ไหมว่าครูต้อง ฮึก ห้ามใจตัวเองขนาดไหน ครูชะ ชอบนายนะเซฮุน ชอบจนแทบอยากจะบ้าตายแต่ก็ต้องคิดเสอมว่าสถานะของเรามันต่างกัน มะ มันเป็นไปไม่ได้ ไอ้เด็กบ้าเอ้ย ทั้งหมดมันก็เพราะนายแท้ๆ นายมันโง่ที่ทำให้ครูจับไพ่ได้ ฮึก"

ครูยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาที่ไหลลงมาอาบน้ำตัวเองเบาๆ .....

นี่สินะสิ่งที่ครูคิดมาตลอด .................
ดะ เดี๋ยวนะครับเเล้วไอ้เหี้ยเรื่องเล่นไพ่นี่มันมาจากไหน
แต่ช่างเเม่งครับตอนนี้ขอแสดงหน้าที่พระเอกก่อน............

            "แค่เราสองคน"

ผมดึงแขนเล็กเข้ามาและกอดร่างเล็กอีกรอบ ครูซุกหน้าลงตรงอกของผมพร้อมกับปล่อยโฮออกมา

            "มันเป็นของเราสองคน ถึงใครจะว่ายังไงผมก็ยังจะกอดครูไว้แบบนี้"

            "ถะ ถ้านายโตขึ้น"

            "ถ้าผมโตขึ้นผมจะปกป้องครู ผมจะไม่ไปไหน "

            "ฮึก ถ้านายเรียนจบ"

            "ถ้าผมเรียนจบ ผมจะหางานทำ แล้วเรามาอยู่คอนโดด้วยกันนะครับ"

            "ถ้านาย......"

            "ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นผมก็จะอยู่แบบนี้ผมจะไม่ปล่อยมือจากครูเด็ดขาด ตอนนี้ผมอาจจะเด็กแต่ผมก็ไม่ได้เด็กขนาดที่ไม่สามรถแยกแยะความรู้สึกตัวเองนะครับ ผมจะโตขึ้น โตขึ้นเผื่อที่จะกอดครูให้แน่นและอุ่นกว่าเดิม ผมจะไม่ไปไหน ผมจะไม่หวั่นไหวต่อสายตาคนอื่น ....."

            "นายมันบ้าเซฮุน ฮึก"

ผมกระชับคนตรงหน้าที่กำลังร้องไห้อย่างไม่หยุดไว้แน่น

            "ผมรักครูนะครับ "

ผมก้มลงจูบหน้าผากของอีกคนเบาๆ

            "เราเป็นแฟนกันนะครับ.....นะ"

ผมพยุงใบหน้าหวานของครูขึ้นพร้อมกับยิ้มบางๆให้

            "อะ อื้ม"

ทันทีที่คำตอบถูกพูดออกมาจากปากเล็กของครูผมก็รีบทาบทับจูบของผมลงไปที่ริมฝีปากของครูทันที

มัน เป็น ความ รู้ สึก ที่

ไอ้สัสชิบหายแล้วกูได้เป็นแฟนกับครูไอเหี้ยาดไยนำเยพ่ายน้พ้ำยนพายน้าพำน้ายนพ้าเยนฎฑ็ญฯฌ" ดฮ็โฑญฯฌษญฯฑฎ็ษญฯฎฑษ็ฌญฯฑฎฯโญ"น T _ T !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

คะ คือ แม่งต้องรักษาบทพระเอกนิดนึงแต่ในใจกุนี่ไม่หลือแล้วครับสะดิ้งชิบหาย โอ้ย ผมไม่อบากเชื่อว่ามันจะเกิดขึ้นไม่อบากเชื่อว่าครูจะคิดเรื่องผมมากขนาดนี้ ไม่อยากคิดว่าผมกับครูเราเป็นแฟนกัน มัน มัน มัน ฌอ้ยไอ้สัสเอาวาซาบิมากลอกปากผมที !!!

            "ครูเป็นของผมแล้วนะครับ"

ผมจุ้บลงไปตรงมุมปากของครูเบาๆ

            "อื้อ"

            "ผมกอดครูนะครับ"

            "อื้อ"

            "ผม จูบครูได้แล้วใช่ป่ะครับ..."

            "แล้วที่ทำเมื่อกี้บ้านนายเรียกว่าปล้ำเหรอครับ"

นะ น้ำตาจะไหลครูคนเดิมกลับมาแล้ว...............

            "บ้านผมแบบนี้ถึงเรียกว่าปล้ำ............ :-)"

ผมผลักครูลงไปกับพื้นทรายเบาๆพร้อมกับลงไปคร่อมช้าๆ โฮ้ย ไอ้สัสแข็งใจไว้เซฮุนอย่าเพิ่งทำอะไรเร็วๆ มึงต้องใจเย็นๆ........

ผมก้มลงจูบปากครูอีกรอบอย่างนุ่มนวลพร้อมกับสอดมือเข้าไปใต้เสื้อยืดเนื้อบางนั่น ความรู้สึกที่ผมไม่เคยสัมผัสมาก่อนเล่นเอาซะผมแทบไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อไป ลิ้นร้อนของผมถูกส่งเข้าในช่องปากของคนตรงหน้า เสียงครางในลำคอของครูทำผมแทบจะอดใจไม่ไหว

            "รักนะครับ......"

ผมกระซิบข้างหูพร้อมกับขบเบาๆ ครูลู่หานสะดุ้งเล็กน้อยก่อนที่จะใช้แขนเล็กคล้องที่คอของผม

            "อื้มมม"

ผมถอนปากออกจากบริเวณปากของครูและซุกลงตรงต้นคอขาวพร้อมกับค่อยๆกัดมันเพื่อให้เกิดรอย

            "จะ เจ็บ"

            "ขอโทษนะครับผมแค่อยากแสดงความเป็นเจ้าของ"

ผมยิ้มมุมปากให้คนตรงหน้าที่ทำหน้ามุ่ยๆ และก้มลงเพื่อดูดดึงคอขาวนั่นต่อ ผมค่อยๆพรมจูบไปทั่วบริเวณคอขาวพร้อมกับมือที่ไม่หยุดนิ่ง

เสียงครางของคนตรงหน้าเล่นทำเอาซะผมสติแทบกระเจิง ผมค่อยๆเลิกเสื้อของครูขึ้นพร้อมกับก้มลงพรมจูบไปทั่วอกของครู ทุกครั้งที่ผมได้สัมผัสร่างบางนี้ผมก็แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ไม่สามารถดึงตัวเองออกมาจากสายตานี้ได้แล้ว

            "เซฮุน...."

ครูเรียกชื่อของผมออกมาเบาๆ ครูคงแปลกใจจากที่ผมจูบและลูบไล้ไปทั่วร่างกายของครูตอนนี้กลายเป็นว่าผมแค่กอดครูไว้เฉยๆซะงั้น  อยากจะกอดคนตรงหน้าให้แม่งไปตลอดชีวิต.....

            "ขออยู่แบบนี้สักพักนะครับ....."

ผมกอดร่างเล็กที่ยันตัวเองขึ้นจากพื้นทรายไว้แน่น

            "ไอ้เด็กบ้าเอ้ย"

ครูเคาะหัวผมเบาๆก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นลูบหัว ผมเงยมองหน้าของครูและจ้องมันอยู่อย่างงั้นจนครูต้องหลบสายตา ผมหัวเราะให้กับความคิดของตัวเองและก้มลงจูบครูอีกรอบ............

           

            "เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!!!!!!! เจ็บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

ผมตะโกนแหกปากและกุมเป้าแน่นพร้อมกับหงายหลังตกเตียงไป

            "คะ ครูขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เจ็บมากเปล่าๆๆๆๆ แง้ T _ T"

คะ ครับ เดาไม่ผิดหรอกครับ...................... เมื่อเกือบชั่วโมงที่แล้วผมกับครุลู่ได้กระดึ๊บจากนักเรียนครู ครูนักเรียนกิ๊บกาวมาเป็นสามีภรรยา ( แฟนพอ ) กันเรียบร้อยแล้ว และมันก็เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคู่ข้าวใหม่ปลามันที่จะต้องจุ๊กโกจุ๊กกีโกกันพอเริ่มที่จะเข้าด้ายเข้าเข็มกันสักพักผมก็โดนครูตบเนื่องจากโดนทรายบาดก้น ครับ อ่านไม่ผิดหรอกครับ คือพื้นมรายมันหยาบผมเข้าใจโอเคไม่เป็นไรเดี๋ยวเราไปต่อกันในห้อง ผมเลยอุ้มคู่จูบครูกอดครูมาตามทางจนถึงกับบังกาโลของครู พอเราขึ้นเตียงกันมาได้อีกสักนิดนื้อแนบเนื้อ ลูบไล้ถูไถกันเรียบร้อยแล้วน้าน ถึงคราวที่ผมจะเจ๊าะไข่แดงของครู พอเอาน้องฮุนน้องจ่อทางเข้าไปได้นิดหน่อยเท่านั้นแหละครับ ป้าบเลย !!!!! ป้าบนี่หมายถึงตีนครูนะครับ กูโดนเต็มๆ

            "กะ ก็ครูเจ็บนี่หว่าทำไงได้ T _ T"

ครูลู่ลงมาจากเตียงในสภาพที่เอาผ้าห่มห่อตัวเองให้เป็นหนอนและช่วยพยุงผมขึ้นเตียงมาอย่างเดิม โอ้ย ไอ้สัสใครมันจะอุบาทไปมากกว่าผมแล้ววะครับ โดนถีบตกเตียงตอนที่จะได้กันเนี่ย!

            "จุกงี้ก็อดกินครูดิครับ เสียดายว่ะ"

ผมทิ้งตัวลงเตียงและทำหน้าเสียดาย คือกูจุกจริงๆครับให้กูมาขยับเอวเข้าๆออกๆนี่กูไม่โอเค

            "แค่นอนกอด........ก็ได้นี่"

หลังจากที่ครูพูดจบ ครูก็ได้แทรกตัวมาทิ้งตัวนอนลงตรงแขนของผมพร้อมกับหันหลังให้.........

ไอ่สัส แฟนใครครับน่ารักชิบหาย T _ T

            "คราวหลังไม่เอาแค่กอดแล้วนะครับ คราวหน้าขอเอาครูเลย"

            "ไอ้หื่นนี่ !"

            "ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่นครับบบบบ "

ผมหันไปกอดคนข้างๆและซุกหน้าไปยังช่องว่างของไหล่อีกคน

            "รักนะครับ ครูของผม"

ผมกระซิบเบาๆข้างๆหูของครูและหอมแก้มครูไปฟอดใหญ่

ถึงแม้ร่างเล็กตรงหน้าของผมจะหลับไปแล้วผมก็ไม่วายที่จะปล่อยกอดและหยุดมองได้เลย ไม่น่าเชื่อวะครับว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น ไอ้เชี้ยเคยป่ะครับที่ชอบใครสักคนแล้วได้เป็นแฟนได้นอนกอด แต่อยู่กับเค้าโคตรฝันอ่ะครับไอ้สัสแม่งมีความสุขชิบหาย 5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

โว้ยกูมีความสุขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขข !!!!!

ฉันกำลังขอร้องอ้อนวอนรีดทุกคน คุกตัวลงม้วนกลิ้งกอดขารีดเอาไว้ ยกสองมือขึ้นกราบกรานรีดอย่าไป กลับไปเม้นที่เด็กดีก่อนเว้ย    ♥